Methylphenidati hydrochloridum odnajduje zastosowanie w leczeniu choroby ADHD u dzieci i młodzieży. Substancja poprawia aktywność określonych obszarów mózgu dzięki czemu zwiększa koncentrację, skupienie uwagi oraz ogranicza impulsywne zachowania.
Przeciwwskazania:
- jeśli u pacjenta stwierdzono uczulenie (nadwrażliwość) na metylofenidat lub którykolwiek z pozostałych składników leku;
- jeśli u pacjenta występują choroby tarczycy;
- jeśli u pacjenta występuje podwyższone ciśnienie w oku (jaskra);
- jeśli u pacjenta występuje guz chromochłonny nadnerczy (feochromocytoma);
- jeśli pacjent ma zaburzenia łaknienia - brak odczuwania głodu lub potrzeby jedzenia - anoreksja;
- jeśli u pacjenta występuje bardzo duże ciśnienie tętnicze krwi lub zwężenie naczyń krwionośnych, co może powodować ból rąk i nóg;
- jeśli u pacjenta występowały w przeszłości choroby serca - takie jak atak serca, nierówne bicie serca, ból i dyskomfort w klatce piersiowej, niewydolność serca lub wrodzone choroby serca;
- jeśli u pacjenta występują choroby naczyń krwionośnych mózgu - takie jak udar, miejscowe rozszerzenie naczynia i osłabienie jego ściany (tętniak), zwężenie lub zamknięcie naczynia krwionośnego lub zapalenie naczyń krwionośnych;
- jeśli pacjent przyjmuje obecnie lub stosował w ciągu ostatnich 14 dni leki przeciwdepresyjne (znane jako inhibitory monoaminoksydazy);
- jeśli u pacjenta występują zaburzenia psychiczne, takie jak: zaburzenia psychopatyczne lub osobowość chwiejna emocjonalnie (typ borderline); zaburzenia myślenia, wizje lub choroba zwana schizofrenią; objawy poważnych zaburzeń nastroju jak: myśli samobójcze, ciężka depresja, kiedy pacjent czuje się bardzo smutny, bezwartościowy i nieszczęśliwy, mania, kiedy jest się nadmiernie pobudzonym, nadmiernie aktywnym i pozbawionym zahamowań.
Nie należy stosować metylofenidatu jeśli występuje którykolwiek z wyżej wymienionych stanów. Jeśli pojawiły się wątpliwości, należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty przed rozpoczęciem stosowania metylofenidatu, ponieważ może on zaostrzyć powyższe schorzenia.
Kiedy zachować szczególną ostrożność stosując:
- w przypadku zaburzeń czynności wątroby lub nerek;
- w przypadku trudności z połykaniem lub połykaniem całych tabletek;
- w przypadku zwężenia lub całkowitego zamknięcia światła jelita lub przewodu pokarmowego;
- w przypadku występowania napadów (drgawek, konwulsji, padaczki) lub innych nieprawidłowych zapisów EEG (zapis elektroencefalograficzny mózgu);
- w przypadku nadużywania lub uzależnienia od alkoholu, leków lub narkotyków;
- gdy pacjent jest kobietą i zaczyna miesiączkować;
- gdy występują trudne do opanowania powtarzające się drgania części ciała, powtarzanie dźwięków lub słów;
- w przypadku dużego ciśnienia tętniczego krwi;
- w przypadku chorób serca.;
- w przypadku innych zaburzeń psychicznych Do innych zaburzeń psychicznych należą:
- wahania nastroju (od stanu manii do stanu depresji) - zwane chorobą dwubiegunową;
- pojawienie się zachowań agresywnych, wrogich lub nasilenie agresji;
- widzenie, słyszenie lub odczuwanie rzeczy, które nie istnieją (halucynacje);
- wiara w rzeczy, które nie są prawdziwe (urojenia);
- nadmierna podejrzliwość (paranoja);
- pobudzenie, niepokój lub napięcie;
- uczucie przygnębienia lub poczucie winy.
Przed rozpoczęciem leczenie należy poinformować lekarza lub farmaceutę jeśli występuje któryś z wyżej opisanych stanów. Jest to konieczne ze względu na możliwość nasilenia tych stanów przez metylofenidat. Lekarz będzie sprawdzał wpływ leku na stan pacjenta.
Przed rozpoczęciem leczenia metylofenidatem lekarz sprawdzi poniższe informacje i zdecyduje, czy metylofenidat jest odpowiednim lekiem.
Lekarz porozmawia z pacjentem:
- o innych stosowanych lekach;
- o występowaniu w rodzinie przypadków nagłej, niespodziewanej śmierci;
- o innych zaburzeniach zdrowia (takich jak choroby serca) u pacjenta lub w jego rodzinie;
- o samopoczuciu pacjenta, np. uczuciu przygnębienia lub euforii, występowaniu dziwnych myśli lub czy te dolegliwości nie występowały w przeszłości;
- o tym, czy w rodzinie pacjenta nie występowały tiki nerwowe (trudne do opanowania, powtarzające się drgania jakichkolwiek części ciała, powtarzanie dźwięków lub słów);
- o zaburzeniach psychicznych lub zaburzeniach zachowania występujących kiedykolwiek u pacjenta lub członków jego rodziny,
Lekarz omówi z pacjentem ryzyko wystąpienia wahań nastroju (od stanu manii do stanu depresji - tak zwana choroba dwubiegunowa). Lekarz sprawdzi historię zdrowia psychicznego pacjenta oraz sprawdzi, czy w historii rodziny pacjenta nie występowały samobójstwa, choroba dwubiegunowa lub depresja.
Bardzo ważne jest dostarczenie jak największej ilości informacji, co pomoże lekarzowi zdecydować, czy metylofenidat jest odpowiednim lekiem. Lekarz zadecyduje, czy przed rozpoczęciem stosowania tego leku konieczne są inne badania.
Działania niepożądane:
Niektóre działania niepożądane mogą być poważne. Jeśli wystąpi którekolwiek z poniższych działań niepożądanych, należy natychmiast skontaktować się z lekarzem.
Częste (występują rzadziej niż u 1 na 10 osób):
- nierówne bicie serca (palpitacje);
- zmiana nastroju lub wahania nastroju lub zmiany osobowości.
Niezbyt częste (występują rzadziej niż u 1 na 100 osób):
- myśli o samobójstwie lub chęć odebrania sobie życia;
- widzenie, słyszenie lub odczuwanie rzeczy, które nie istnieją, są to objawy psychozy;
- niekontrolowana mowa i ruchy mimowolne (zespół Tourette'a);
- objawy alergii, takie jak: wysypka, świąd lub pokrzywka na skórze, obrzęk twarzy, warg, języka lub innej części ciała, skrócenie oddechu, świszczący oddech lub trudności w oddychaniu.
Rzadkie (występują rzadziej niż u 1 na 1000 osób):
- uczucie nadmiernego podniecenia, nadmierna aktywność i brak zahamowań (mania).
Bardzo rzadkie (występują rzadziej niż u 1 na 10 000 osób):
- atak serca;
- drgawki (napady padaczkowe, drgawki padaczkowe);
- złuszczanie się skóry lub purpurowo czerwone plamy;
- mimowolne skurcze mięśni gałek ocznych, głowy, szyi, ciała oraz objawy neurologiczne występujące z powodu chwilowego zatrzymania dopływu krwi do mózgu;
- paraliż lub trudności z poruszaniem się i widzeniem, trudności z mówieniem (może to być objaw zaburzeń naczyń krwionośnych w mózgu);
- zmniejszenie liczby komórek krwi (czerwonych krwinek, białych krwinek i płytek krwi), co może prowadzić do większej podatności na zakażenia, krwawienia i powstawanie siniaków;
- nagły wzrost temperatury ciała, bardzo duże ciśnienie tętnicze krwi i ciężkie drgawki padaczkowe (złośliwy zespół neuroleptyczny). Nie ma pewności, czy to działanie niepożądane jest wywołane przez metylofenidat, czy inne leki, które mogą być stosowane jednocześnie z metylofenidatem.
Inne działania niepożądane (brak danych na temat częstości występowania):
- nawracające niepożądane myśli;
- niewyjaśnione utraty przytomności, bóle w klatce piersiowej, skrócenie oddechu (mogą to być objawy choroby serca).
Powrót do listy