Zastosowanie lecznicze:
Wewnętrznie:
Napar stosuje się jako środek moczopędny podczas infekcji dróg moczowych. Łagodzi również dolegliwości trawienne, m.in.: wzdęcia, niestrawność, bóle brzucha, brak łaknienia przy niedoborach żółci i osłabieniu pracy wątroby.
Tradycyjnie wykorzystywany jest w nieżytach górnych dróg oddechowych dla ułatwienia wykrztuszania, bądź stymulująco na popęd płciowy.
Korzeń lubczyka jest popularną przyprawą.
Przeciwwskazania:
Nie stosować w ostrych stanach zapalnych chorobach miąższu nerek oraz w upośledzonej pracy nerek, obrzękach spowodowanych niewydolnością serca i/lub nerek.
Możliwe skutki uboczne:
U osób nadwrażliwych może wystąpić wysypka skórna, fotodermatoza.
Ostrzeżenia:
Równocześnie ze stosowaniem naparu z korzenia lubczyka, powinno się bardziej nawadniać organizm.
O ile długotrwale stosujemy lubczyk, unikajmy nadmiernej ekspozycji na słońce i zrezygnujmy z solarium.
Podczas ciąży lub cierpiąc na zaburzenia miesiączkowania, nie zaleca się stosowania nadmiernych ilości lubczyka.
Przed zastosowaniem w okresie ciąży i laktacji, zasięgnąc opinii lekarza.
Nie stosować po upływie terminu przydatności do spożycia.
Przechowywać w miejscu suchym i zaciemnionym.
Przechowywać poza zasięgiem dzieci.
Powrót do listy
