Losartanum kalicum zalicza się do grupy antagonistów receptora angiotensyny II. Losartanum kalicum jest substancją rozszerzającą naczynia krwionośne i obniżającą ciśnienie tętnicze.
Przeciwwskazania:
Kiedy nie stosować leku
- jeśli pacjent ma uczulenie (nadwrażliwość) na losartan potasowy lub którykolwiek z pozostałych składników leku,
- jeśli u pacjenta występuje ciężka choroba wątroby,
- jeśli pacjentka jest w ciąży dłużej niż 3 miesiące (Należy także unikać stosowania leku we wczesnej ciąży).
Kiedy zachować szczególną ostrożność stosując lek
Należy powiedzieć lekarzowi, jeśli pacjentka podejrzewa, że jest w ciąży lub planuje ciążę. nie jest zalecany we wczesnej ciąży i nie może być przyjmowany przez pacjentki powyżej trzeciego miesiąca ciąży, ponieważ stosowanie w tym okresie może poważnie szkodzić dziecku.
Ważne jest, aby poinformować lekarza przed stosowaniem leku:
- jeśli u pacjenta wystąpił obrzęk naczynioruchowy (obrzęk twarzy, warg, gardła i (lub) języka),
- jeśli u pacjenta występują nasilone wymioty lub biegunka prowadzące do nadmiernej utraty płynów i (lub) soli z organizmu,
- jeśli pacjent stosuje leki moczopędne (leki zwiększające ilość wody wydalanej przez nerki) lub dietę z ograniczeniem soli prowadzącą do nadmiernej utraty płynów i soli z organizmu,
- jeśli u pacjenta występuje zwężenie lub zablokowanie naczyń krwionośnych prowadzących do nerek lub jeśli u pacjenta dokonano niedawno przeszczepienia nerki,
- jeśli u pacjenta występuje choroba wątroby,
- jeśli u pacjenta występuje niewydolność serca z zaburzeniami czynności nerek lub bez zaburzeń czynności nerek lub współistnieją ciężkie zagrażające życiu zaburzenia rytmu serca. Niezbędna jest szczególna ostrożność w przypadku jednoczesnego leczenia beta- adrenolitykami (lekami stosowanymi m.in. w chorobach serca).
- jeśli u pacjenta występują choroby zastawek serca lub mięśnia serca,
- jeśli u pacjenta występuje choroba niedokrwienna serca (spowodowana przez zmniejszony przepływ krwi w naczyniach krwionośnych serca) lub zaburzenia naczyniowo- mózgowe (spowodowane przez zmniejszenie krążenia krwi w mózgu),
- jeśli u pacjenta występuje pierwotny hiperaldosteronizm (zespół chorobowy spowodowany zwiększonym wydzielaniem aldosteronu przez nadnercza, spowodowany nieprawidłowościami nadnerczy).
Działania niepożądane:
W przypadku wystąpienia następujących ciężkich działań niepożądanych, należy przerwać stosowanie leku i niezwłocznie skonsultować się z lekarzem lub udać się do oddziału ratunkowego najbliższego szpitala:
- ciężkie reakcje alergiczne: wysypka, świąd, obrzęk twarzy, warg, ust lub gardła, który może powodować trudności w połykaniu lub oddychaniu.
Są to rzadko występujące działanie niepożądane, pojawiające się u 1 do 10 na 10 000 pacjentów. Może być konieczna natychmiastowa pomoc medyczna lub hospitalizacja.
Częstość występowania działań niepożądanych jest określona następująco:
Bardzo często: występują u więcej niż 1 na 10 pacjentów
Często: występują u 1 do 10 na 100 pacjentów
Niezbyt często: występują u 1 do 10 na 1 000 pacjentów
Rzadko: występują u 1 do 10 na 10 000 pacjentów
Bardzo rzadko: występują u mniej niż 1 na 10 000 pacjentów
Częstość nieznana: nie może być określona na podstawie dostępnych danych.
Zgłaszano również następujące działania niepożądane dla leku:
Często:
- zawroty głowy,
- niskie ciśnienie krwi,
- osłabienie,
- zmęczenie,
- zbyt mało cukru we krwi (hipoglikemia),
- zbyt dużo potasu we krwi (hiperkaliemia),
- zmiany w czynności nerek, w tym niewydolność nerek,
- zmniejszenie liczby czerwonych krwinek (niedokrwistość),
- wzrost poziomu mocznika we krwi,
- wzrost poziomu kreatyniny oraz potasu w surowicy krwi u pacjentów z niewydolnością serca.
Niezbyt często:
- senność,
- ból głowy,
- zaburzenia snu,
- szybkie bicie serca (kołatanie),
- silny ból w klatce piersiowej (dławica piersiowa),
- niskie ciśnienie krwi (zwłaszcza po nadmiernej utracie wody z organizmu, np. u pacjentów z ciężką niewydolnością serca lub leczonych dużymi dawkami leków moczopędnych),
- spadek ciśnienia krwi podczas wstawania z pozycji leżącej lub siedzącej (zależny od dawki leku),
- skrócenie oddechu (duszność),
- ból brzucha,
- zaparcie,
- biegunka,
- nudności,
- wymioty,
- pokrzywka,
- swędzenie (świąd),
- wysypka,
- miejscowe obrzęki,
- kaszel.
Rzadko:
- zapalenie naczyń krwionośnych (w tym plamica Schoenleina- Henocha),
- uczucie drętwienia lub mrowienia (parestezje),
- omdlenie,
- bardzo szybka i nieregularne bicie serca (migotanie przedsionków),
- udar mózgu,
- zapalenie wątroby,
- zwiększona aktywność enzymu wątrobowego zwanego aminotransferazą alaninową (AlAT) we krwi, zwykle ustępująca po zaprzestaniu leczenia.
Częstość nieznana:
- zmniejszona liczba płytek krwi,
- migrena,
- zaburzenia czynności wątroby,
- ból mięśni i stawów,
- objawy grypopodobne,
- ból pleców oraz zakażenia dróg moczowych,
- zwiększona wrażliwość na światło słoneczne (fotowrażliwość),
- niewyjaśnione bóle mięśniowe, którym towarzyszy ciemno zabarwiony mocz (w kolorze herbaty) (rabdomioliza),
- niemoc płciowa (impotencja),
- zapalenie trzustki,
- niski poziom sodu we krwi (hiponatremia),
- depresja,
- ogólne złe samopoczucie,
- dzwonienie, brzęczenie, szum lub klikanie w uszach (szumy uszne).
Powrót do listy
