Kwas borowy posiada nieznaczne właściwości antyseptyczne, wysuszające oraz ściągające, dzięki niemu ziarninowanie przebiega szybciej. Stosowany jest na rany skóry i oparzenia. Natomiast obecny jako jeden składnik preparatów złożonych, przyczynia się do leczenia bakteryjnego zapalenia pochwy, a ponado ostrych zapaleń błony śluzowej nosa. Tetraboran sodu, czyli pochodna kwasu borowego łagodzi zakażenia bakteryjne oraz kandydozę błon śluzowych jamy ustnej, a także zapaleń jamy ustnej i gardła, jeśli występuje, jako składnik preparatów złożonych. Tylko w nieznacznym stopniu jest wchłaniany przez nienaruszoną skórę, czego należy unikać z uwagi na toksyczny wpływ, szczególnie u małych dzieci. Wydalanie kwasu borowego odbywa się przy udziale nerek. Natomiast kwas salicylowy zaliczany jest do organicznych związków chemicznych, ściślej do grupy aromatycznych hydroksykwasów karboksylowych. Substancję tworzy jedna grupa hydroksylowa wraz z jedną grupą karboksylową, które zostały przyłączone w układzie orto do pierścienia benzenowego. Najczęściej służy jako produkt o właściwościach dezynfekujących, m.in, spirytus salicylowy, bądź keratoliczny dla zwalczania trądziku. Z kwasu salicylowego wytwarza się aspirynę oraz i kwas p-aminosalicylowego, służący leczeniu gruźlicy. Recepturę na bazie kwasu salicylowego z dodatkiem kwasu mlekowego wykorzystuje się do wypalania brodawek. Połączenie składników pozwala zwalczyć nadmierną potliwość stóp i nieprzyjemną woń potu.
Przeciwwskazania
Wiek do 4. roku życia, rozległe, bądź sączące się rany, duże obszary skóry objęte stanem zapalnym.
Kwas borowy wchodzi w interakcje z preparatami stymulującymi przekrwienie skóry, w konsekwencji istnieje ryzyko zatrucia, poprzez maksymalizację wchłaniania związków boru do krążenia ogólnego. Brak wpływu związków borowych stosowanych w okresie ciąży i laktacji.
Działania niepożądane
Toksyczne właściwości kwasu borowego wynikają z wchłaniania go do krążenia ogólnego, a w następstwie kumulacji tej substancji. Wśród działań niepożądanych wyróżnić można: wymioty, brak apetytu, biegunka, krew w stolcu, osutka, stany splątania, drgawki, uszkodzenia wątroby i nerek, niewydolność krążenia, łysienie, miejscowe podrażnienia. Stosowane w celach leczniczych związki boru, doprowadziły do zgonów małych dzieci. Może podrażnić skórę i oczy.
Powrót do listy
