Witamina C, inaczej kwas askorbinowu jest cennym antyoksydantem, a ponadto odpowiada za przemiany tyrozyny, syntezę steroidów nadnerczowych. Zmniejsza podatność na przeziębienie, skraca czas infekcji. Osobom dorosłym zaleca się przyjmować 45-90 mg witaminy C na dzień. Niedobór może prowadzić, m.in. do: samoistnych krwawień, uszkodzeń naczyń krwionośnych, szkorbutu, obrzęków kończyn, osłabienia, braku apetytu, trudności w leczeniu przeziębień, osteoporozy, przedłużania okresu czy zaburzeń neurologicznych, utrudnień w zwalczaniu zakażeń, a w konsekwencji nawet do śmierci. Feniramina zaliczana jest do antagonistów receptorów H1. Stanowi lek I generacji, jest zatem nieselektywna, czyli ogranicza receptory cholinergiczne, serotoninergiczne, adrenergiczne, dopaminergiczne. W ujęciu chemicznym stanowi pochodną propyloaminy. Łagodzi przekrwienie wraz z obrzękiem śluzówek, dzięki czemu udrażnia nos, powstrzymuje odruch kichania, a także łagodzi łzawienie oczu. Stanowi istotną przeciwhistaminową substancję wchodzącą w skład złożonych leków doustnych , które prócz udrażniania przewodów nosowych, powstrzymują wydzielinę i kichanie. Leczy symptomy alergii, w tym katar sienny oraz pyłkowicę.
Przeciwwskazania
Nie spożywać powyżej 500 mg witaminy C na dzień, jeśli istnieje podatność na na powstawanie kamieni nerkowych, bądź zdiagnozowana jest hemochromatoza, talasemia lub niedokrwistość syderoblastyczna. Dysfunkcje wątroby i nerek, regularne spożywanie alkoholu, niedożywienie, oodwodnienia oraz znana nadwrażliwość na paracetamol, bądź inny składnik leku na bazie paracetamolu. Nie stosować również w ostatnim trymestrze ciąży, natomiast po upływie pierwszego trymestru tylko za zgodą lekarza, podobnie jak u pacjentów z zepołem Gilberta, zespołem Criglera-Najjara lub zespołem Dubina-Johnsona. Przeciwwskazany u osób z niedokrwistością lub wrodzonym niedoborem dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej, a także dzieci, u których encefalopatia rozwinęła się po wcześniejszym podaniu paracetamolu. Szczególną uwagę podczas stosowania paracetamolu, należy zachować przy dożylnym podawaniu (jedynie szczególne przypadki kliniczne), u homozygotycznych pacjentów chorych na fenyloketonurię.
Działania niepożądane
Wśród działań niepożądanych wymienia się zaburzenie ostrości widzenia, otępienie, brak koncentracji, senność, suchość w jamie ustnej, a także problemy z układem moczowym, jak np. zatrzymanie moczu, bądź bolesne oddawanie moczu. Porcja większa, niż 2 g witaminy C na dzień może doprowadzić do dolegliwości żołądkowych, takich jak biegunka, nudności, wymioty, a także do wysypki skórej, spadku odporności po znacznym ograniczeniu dawki. Przeważnie nadmiar jest usuwany wraz z moczem. Nadmierne dawki witaminy C przyjmowane podczas ciąży mogą doprowadzić do uszkodzeń płodu. Rzadko w wyniku zażycia paracetamolu występujące reakcje alergiczne (np. pokrzywka, rumień), zaburzenia pracy układu pokarmowego (wymioty), uszkodzenie wątroby (żółtaczka) lub nerek (min. martwica). Istnieją przypuszczenia odnośnie związku między powstawaniem astmy a zażywaniem paracetamolu.
Powrót do listy