Ketokonazol znajduje zastosowanie w leczeniu układowych zakażeń grzybiczych, a także powierzchniowych, które obejmują skórę, włosy i paznokcie, błony śluzowe oraz drożdżcyce przewodu pokarmowego. Substancja przeciwdziała infekcjom grzybiczym u pacjentów, którzy wykazują obniżoną odporność w rzebiegu AIDS, nowotworów, bądź leczenia immunosupresyjnego czy oparzeń. Nie używać u chorych w przebiegu grzybiczego zapalenia opon mózgowych. Składik ten bywa stosowany w przebiegu zespołu Cushinga. Terapia ketokonazolem powinna być stosowana w ramach przygotowania przed zabiegiem, bądź u pachentów, u których nie można przeprowadzić operacji.
Przeciwwskazania
Leku nie stosuje się u kobiet w okresie ciąży lub laktacji, nadwrażliwości na składnik, u dzieci przed 2. rokiem życia, ani w przebiegu ostrych i przewlekłych schorzeń wątroby. Zachować najwyższą ostrożność naeży podczas stosowania przez okres powyżej 2 tygodni, u pacjentów z chorobą wątroby w wywiadzie ora u pań od 50. roku życia. Nie stosować u pacjentów, którzy równocześnie przyjmują leki, takie jak midazolam, triazolam, isapryd, astemizol czy terfenadyna, z uwagi na prawdopodobieństwo wystąpienia ciężkiego upośledzenia rytmu serca, które może doprowadzić do śmierci pacjenta. Natomiast lek stosowany wraz z doustnymi medykamentami dla diabetyków, może wywołać ciężką hipoglikemię. W czasie stosowania leku nie wolno spożywać alkoholu, gdyż wywołuje reakcję disulfiramopodobną.
Działania niepożądane
Na ogół ketokonazol jest dobrze tolerowany, aczkolwiek niekiedy dochodzi do efektów ubocznych, jak np.: uszkodzenie wątroby pod postacią bezobjawowego wzrostu stężenia transaminaz, jak i objawowego, które przebiega z żółtaczką, a także z symptomami ogólnymi.
Powrót do listy
