Droperidolum jest organicznym związkiem chemicznym, odnajduje zastosowanie jako lek przeciwpsychotyczny, a także w anestezjologii do neuroleptoanalgezji. Ponadto Droperidolum stosuje się jako lek zapobiegający wymiotom. Po zażyciu następuje stan uspokojenia, zobojętnienia, psychicznego wyłączenia; następuje wyłączenie ruchów dowolnych, natomiast odruchy pozostają zachowane. Droperidolum działa przeciwwymiotnie w trakcie i po zabiegach chirurgicznych.
Droperidolum obniża ciśnienie tętnicze, może zapobiec zaburzeniom bicia serca, ale tylko w spowodowanych działaniem epinefryny.
Wskazania:
Zapobieganie oraz leczenie nudności i wymiotów występujących po operacjach u dorosłych pacjentów.
Leczenie II rzutu nudności i wymiotów występujących po operacjach u dzieci i młodzieży.
Zapobieganie oraz leczenie nudności i wymiotów spowodowanych pochodnymi morfiny w trakcie pooperacyjnej anelgezji kontrolowanej (PCA) u dorosłych.
Przeciwwskazania:
Nadwrażliwość na Droperidolum lub inne pochodne butyrofenonu, stwierdzone wydłużenie odstępu QT lub jego podejrzenie (QTc >450 ms u kobiet i >440 ms u mężczyzn), wrodzony zespół wydłużonego odstępu QT, występowanie w rodzinie przypadków zespołu wydłużonego odstępu QT, stosowanie leków powodujących wydłużenie odstępu QT, hipokaliemia, hipomagnezemia, bradykardia (
Kategoria C. Nie stosować u kobiet w ciąży. W przypadku konieczności zastosowania w końcowym okresie ciąży zaleca się kontrolę stanu neurologicznego noworodka (mogą wystąpić przejściowe pozapiramidowe zaburzenia neurologiczne). Preparat przenika do mleka kobiecego. U kobiet karmiących piersią stosowanie droperydolu należy ograniczyć do jednorazowego podania albo przerwać karmienie piersią.
Działania niepożądane:
Najczęściej występują: senność, polekowe uspokojenie i niedociśnienie tętnicze. Niezbyt często: lęk, niepokój, akatyzja, dystonia, rotacja gałek ocznych, tachykardia, zawroty głowy. Rzadko: reakcje anafilaktyczne, obrzęk naczynioruchowy, reakcje nadwrażliwości, stany splątania, pobudzenie, zaburzenia rytmu serca (w tym komorowe zaburzenia rytmu serca), wysypka, złośliwy zespół neuroleptyczny. Bardzo rzadko: zaburzenia morfologii krwi, zaburzenia nastroju, zaburzenia pozapiramidowe, drgawki, drżenia, zatrzymanie pracy serca, nagły zgon. Ponadto z nieznaną częstością odnotowywano: zmniejszone wydzielanie wazopresyny, omamy, napady padaczkowe, chorobę Parkinsona, pobudzenie psychomotoryczne, śpiączkę, omdlenia, skurcz oskrzeli, skurcz krtani. Donoszono o występowaniu wydłużenia odstępu QT i zaburzeń rytmu serca typu torsade de pointes; występowały one także u chorych bez znanych czynników ryzyka; w części przypadków były zakończone zgonem; w przypadku wydłużenia odstępu QT należy zaprzestać podawania preparatu. W razie przedawkowania: apatia, senność, obniżenie ciśnienia tętniczego, zaburzenia pozapiramidowe, w przypadku dawek toksycznych – drgawki, rzadko wydłużenie odstępu QT, komorowe zaburzenia rytmu serca, nagły zgon. Brak swoistego antidotum; należy odstawić lek i podjąć leczenie objawowe.
Powrót do listy