Dobutamini hydrochloridum jest to organiczny związek chemiczny, należący do leków syntetycznych katecholamin, który zwiększa rzut serca. Ma zastosowanie przede wszystkim w leczeniu wstrząsu kardiogennego i do diagnostyki w formie echokardiograficznej próby dobutaminowej.
Dobutamina poprawia kurczliwość mięśnia sercowego, zwiększa rzut serca i indeks sercowy. Delikatnie przyspiesza akcję serca i zmniejsza obciążenie następcze i wstępne. Dobutamina jest pochodną dopaminy, lecz w przeciwieństwie do niej, nie powoduje wyrzutu endogennej noradrenaliny.
Dzięki Dobutaminie zostaje zwiększona pojemność minutowa serca, a także przepływ wieńcowy i płucny. Związek ten powoduje, że wzrasta zapotrzebowanie mięśnia sercowego na tlen. W niewielkim stopniu zwiększa ciśnienie skurczowe i rozkurczowe.
Dobutamina wydalana jest z organizmu w postaci metabolitów.
Wskazania:
- stany wymagające zwiększenia siły skurczu mięśnia sercowego, przy jednoczesnym zachowaniu ciśnienia tętniczego;
- niedociśnienie tętnicze;
- zespół małego rzutu;
- ostra niewydolność serca;
- przewlekła niewydolność serca zastoinowa – oporna na leczenia, krótkotrwałe stosowanie;
- jako lek drugiego rzutu (po glikozydach naparstnicy) w migotaniu przedsionków z szybką akcją komór i zespołem małego rzutu;
- diagnostycznie w próbie dobutaminowej przed planowanym zabiegiem kardiochirurgicznym, celem wykrycia ewentualnych wad serca i choroby niedokrwiennej.
Przeciwwskazania:
- nadwrażliwość na lek;
- schorzenia przebiegające ze zwężeniem drogi odpływu z lewej komory serca (zastawkowe zwężenie aorty, kardiomiopatia przerostowa).
Ostrożnie:
- migotanie przedsionków – może poprzez przyspieszenie przewodzenia przedsionkowo-komorowego zwiększać częstość akcji komór;
- ostra faza zawału serca;
- wstrząs septyczny i kardiogenny z ciśnieniem tętniczym poniżej 80 mm Hg.
Nie należy stosować leku równocześnie z furosemidem (powoduje on dezaktywację dobutaminy), salbutamolem, cymetydyną, furazolidonem i inhibitorami MAO. Leki beta-adrenolityczne ograniczają skuteczność dobutaminy w związku z czym konieczne jest stosowanie większych dawek.
Działanie niepożądane:
Objawy wynikające z pobudzenia układu współczulnego:
- spadek ciśnienia tętniczego;
- tachykardia;
- zaburzenia rytmu serca.
Reakcje uczuleniowe:
- osutka;
- eozynofilia;
- skurcz oskrzeli.
Objawy przedawkowania:
- tachykardia;
- niedokrwienie mięśnia sercowego;
- migotanie komór;
- duszność;
- ból w klatce piersiowej;
- nudności, wymioty;
- drżenia;
- bóle głowy;
- hipokaliemia;
- hipertermia;
- wybroczyny.
Powrót do listy