Chlorprotiksen jest substancją silnie uspokajającą, która wykazuje nieznaczny wpływ na złagodzenie stanów psychotycznych, autystycznych czy depresyjnych. Leczy urojenia przebiegające wraz z pobudzeniem psychomotorycznym oraz jednoczesnym spadkiem nastroju. Koi niektóre zespoły depresyjne, szczególnie te, które występują z silnym lękiem i niepokojem, jak również łagodzi stany psychotyczne, takie jak psychozy alkoholowe i starcze. Zwalcza pobudzenie, lęk, symptomy depresji. Ponadto znajduje zastosowanie w terapii zaburzeń nerwicowych, zaburzeń osobowości, a także w alkoholizmie, w przypadkach majaczenia, drażliwości, lęku i niepokoju u osób poddawanych terapii uzależnienia od kanabinoli.
Działania niepożądane
Wśród efektów ubocznych na ogół wymienia się zaparcia, zwiększenie masy ciała, senność, bóle i zawroty głowy, zmęczenie, niedociśnienie ortostatyczne. Niezwykle rzadko pojawia się dystonia, akatyzja, suchość w jamie ustnej. Odnotowano reakcje fototoksyczne, przypadki tachykardii (po gwałtownym zwiększeniu dawki) i odwracalną polineuropatię (na skutek wzrostu dawki). Po zaprzestaniu przyjmowania chlorprotiksenu pojawiała się sedacja. Substancja wykazuje niezbyt nasilone działanie pozapiramidowe. Lek wykazuje duży poziom bezpieczeństwa w przeciwieństwie do fenotiozyny, co przypuszcza się, iż ma związek z silnym blokowaniem receptora D1 i D4. Nie nasila depresji, a wręcz w niewielkim stopniu ją łagodzi.
Powrót do listy
