Cefepim jest zaliczany do antybiotyków cefalosporynowy IV generacji. Lek stosuje się parenteralnie w przebiegu poważnych, groźnych dla życia infekcji, które rozwijają się głównie w szpitalach wskutek szczepów, które są oporne na pozostałe antybiotyki β-laktamowe. Cefepim podawany jest w przebiegu infekcji skóry oraz tkanek miękkich, infekcji dolnych dróg oddechowych (ciężkie zakażenia szpitalne i pozaszpitalne), zakażeń układu moczowego (zarówno występujące z powikłaniami, jak i bez powikłań), zakażeń wewnątrz jamy brzusznej, infekcji u chorych z neutropenią (celem terapii empirycznej), a także w przypadku posocznicy, bakteriemii i pozostałych ciężkich infekcji szpitalnych.
Przeciwwskazania
Nie stosować u pacjentów z nadwrażliwością na inne β-laktamy, bądź L-argininę.
Działania niepożądane
Wśród efektów ubocznnych wymieniane są zaburzenia czynności żołądka i jelit, takie jak: bóle brzucha, biegunka, nudności, wymioty, rzekomobłoniaste zapalenie jelit, a także przejściowy wzrost poziomu transaminaz i fosfatazy alkalicznej, bilirubiny, zmniejszenie wskaźnika INR, zwiększenie stężenia mocznika i kreatyniny, dodatni odczyn Coombsa, fałszywie dodatni wynik stężenia glukozy w moczu oznaczany metodami redukcyjnymi. Ponadto możliwa jest niedokrwistość, leukopenia, eozynofilia, małopłytkowość, zapalenie żył w miejscu wstrzyknięcia i reakcje nadwrażliwości, do których zalicza się: wysypka, świąd, gorączka bóle głowy, zawroty, parestezje, lęki, stany splątania i osłabienie.
Powrót do listy