Memabix

Lek na receptę wskazany w leczeniu choroby Alzheimera o nasileniu od umiarkowanego do ciężkiego.

Dawkowanie:

Ten lek należy zawsze przyjmować zgodnie z zaleceniami lekarza. Dawkę, częstotliwość oraz okres stosowania ustala lekarz. Memabix należy przyjmować doustnie, raz na dobę. Aby leczenie było skuteczne, lek należy przyjmować regularnie, codziennie o tej samej porze każdego dnia. Tabletki można przyjmować z posiłkiem lub niezależnie od posiłków. Memabix, tabletki ulegające rozpadowi w jamie ustnej łatwo się kruszą, dlatego należy postępować z nimi ostrożnie. Nie należy dotykać tabletek mokrymi rękami ponieważ mogą się rozpaść. Nie zaleca się stosowania leku Memabix u dzieci oraz młodzieży w wieku poniżej 18 lat.

Możliwe skutki uboczne:

Często: ból głowy, senność, zaparcia, podwyższenie aktywności enzymów wątrobowych, zawroty głowy, zaburzenia równowagi, spłycenie oddechu, wysokie ciśnienie krwi i nadwrażliwość na lek. Niezbyt często: zmęczenie, zakażenia grzybicze, splątanie, omamy, wymioty, zaburzenia chodu, niewydolność serca, zakrzepy krwi w żyłach (zakrzepica żylna/ zatorowość). Bardzo rzadko: napady padaczkowe; inne: zapalenie trzustki, zapalenie wątroby i reakcje psychotyczne. Memabix może dodatkowo wpływać na szybkość reakcji, w wyniku czego prowadzenie pojazdów lub obsługiwanie maszyn mogą być przeciwwskazane.

Poinformuj lekarza:

Gdy masz nadwrażliwość na memantynę lub jakąkolwiek substancję pomocniczą preparatu, choroby nerek, wątroby i/lub serca, padaczkę, nadciśnienie tętnicze. Gdy stosujesz inne leki. Należy powiedzieć lekarzowi o wszystkich lekach przyjmowanychobecnie lub ostatnio, a także o lekach, które planujesz przyjmować. Stosowanie leku Memabix może powodować zmiany w działaniu, oraz powodować konieczność modyfikacji dawkowania przez lekarza prowadzącego, następujących leków: amantadyny, ketaminy, dekstrometorfanu; dantrolenu, baklofenu; cymetydyny, ranitydyny, prokainamidu, chinidyny, chininy, nikotyny; hydrochlorotiazydu (oraz wszystkich leków złożonych zawierających hydrochlorotiazyd); środków antycholinergicznych (stosowanych zwykle w leczeniu zaburzeń motoryki lub skurczów jelit); leków przeciwdrgawkowych (stosowanych w zapobieganiu i przerywaniu napadów drgawkowych); barbituranów (stosowanych głównie jako środki nasenne); agonistów dopaminergicznych (takich jak L-dopa, bromokryptyna); neuroleptyków (stosowanych w leczeniu zaburzeń psychicznych); doustnych leków przeciwzakrzepowych. Jeśli jesteś w ciąży lub ją podejrzewasz oraz gdy karmisz piersią.