Tasiemczyca

Według encyklopedii zdrowia tasiemczyca to pasożytnicze zakażenie przewodu pokarmowego wywołane przez pasożyta zwanego tasiemcem. Choroba ta należy do gatunku “robaczyc”. Pasożyty przedostają się przeważnie do błony i tam dojrzewają, z reguły nie dając zewnętrznych objawów. Istnieje wiele rodzajów pasożytów. Najbardziej znane to uzbrojone i nieuzbrojone. Te pierwsze stanowią większe zagrożenie dla człowieka, ponieważ mogą występować w innych organach poza jelitem. Bywają sytuacje, że zagnieżdża się w mięśniach, tkankach czy innych narządach doprowadzając do ich upośledzenia.

Przyczyny tasiemczycy
Jest to choroba odzwierzęca, a do zakażenia dochodzi drogą pokarmową, podczas spożywania mięsa wołowego lub wieprzowego, które zawierało w sobie tzw. wągry, czyli larwalne postacie tasiemca. Czasami pasożyt znajduje się w wodzie. W jelicie ludzkim wągry przeistaczają się w dojrzałe postacie. Jaja pasożyta mogą także znaleźć się w organizmie człowieka w wyniku brudnych rąk, nieumytych warzyw czy owoców lub poprzez autoinwazję, w sytuacji, gdy człowiek jest nosicielem pośrednim.

Gdy mowa o objawach, to nie ma zewnętrznych. Zazwyczaj chory dowiaduje się o tasiemczycy, gdy zauważy w kale trzon tasiemca. Do objawów wewnętrznych przeważnie zalicza się: bóle głowy, brzucha, nudności i wymioty, ponadto nagłe odczuwanie złego samopoczucia i osłabienia organizmu, które w rezultacie utrzymuje się dłużej niż 2-3 dni.

Skutki tasiemczycy
Nie wolno nam bagatelizować tej choroby. Głównym powodem jest to, że zakażenie pasożytem grozi wągrzycą, która spowodowana jest postacią larwalną tasiemca. Najczęściej występującą formą jest wągrzyca układu nerwowego ośrodkowego. Jest to przyczyną drgawek, nudności, bólu głowy, senności, sztywnienia karku. O czym warto wiedzieć? Wągry mogą umieszczać się w gałce ocznej, co z kolei prowadzi do ślepoty. Przyczyną wymienionych dolegliwości jest zarażenie tasiemcem uzbrojonym.

Leczenie tasiemczycy
Leczenie tej choroby jest różne i zależne od stopnia jej rozwoju. Istnieje ziołolecznictwo naturalne, którego nie można bagatelizować, ale jego stosowanie wymaga czasu oraz systematyczności. Istnieją zioła o działaniu paraliżującym na tasiemca, uniemożliwiając jego rozwój i wydalenie go. Do grupy takich ziół należą: narecznica samcza, granatowiec właściwy, gorzkodrzew, bylica cytwarowa, wrotycz pospolity. Wymienione dobra natury można stosować profilaktycznie lub jako pomoc przy walce z tasiemcem. Warto, mimo tego, wybrać się do lekarza, po to, aby zalecił odpowiednią dietę i po wykonaniu odpowiednich badań - w zależności od tego, jak bardzo posunął się rozwój pasożyta - skutecznie go usunął. To bardzo ważne, ponieważ w sytuacji niedostatecznego usunięcia go, w jelitach pozostaje główka pasożyta, który w okresie kilku miesięcy może się odrodzić. W sytuacji, gdy tasiemiec umiejscowi się w innym miejscu niż w jelicie, to zachodzi obawa, że usunięcie go będzie możliwe jedynie w wyniku zabiegu chirurgicznego.

Leczenie tasiemczycy z reguły odbywa się w szpitalu, choć już nie jest to tak restrykcyjnie przestrzegane, jak dawniej.
Gdy mowa o diecie, która jest bardzo ważna, to należy uwzględnić w niej takie składniki jak: czosnek, ogórka, pestek dyni. Zwłaszcza ten pierwszy od wieków słynie w stosowaniu przy wszelkich chorobach pasożytniczych.

Profilaktyka:
Otóż, skoro tasiemiec, który wydawałby się czymś niegroźnym, w konsekwencji prowadzi do spustoszenia organizmu, warto zastanowić się, czy i w jaki sposób można zapobiegać tasiemczycy.
Ważne jest, by zachować ostrożność przy kupowaniu i spożywaniu mięsa. Szczególnie trzeba uważać na mięso surowe lub niedogotowane. Mięso wołowe czy wieprzowe powinno być pozyskane ze sprawdzonego źródła, tzn. mięso powinno być poddane kontroli weterynaryjnej. Ponadto powinniśmy zachowywać zasady higieny osobistej, nie zapominając o myciu wszelkich owoców i warzyw po przyniesieniu ze sklepu.

Profilaktykę w tym zakresie można prowadzić poprzez stosowanie ziół - wcześniej wymienionych, - które mają na celu paraliżowanie pasożyta.