Rwa barkowa

Rwa barkowa określa też jako brachialgia stanowi zespół charakteryzujący się ostrym bólem od karku do ramienia, promieniującym wzdłuż kończyny górnej. Odpowiedzialne za tę chorobę są zmiany zwyrodnieniowe kręgosłupa i zaliczana jest do korzeniowych zespołów bólowych.

Rwa barkowa skutecznie utrudnia życie osobom na nią cierpiącym. Zaczyna się od zmian zwyrodnieniowych krążka międzykręgowego, który powoduje wypadnięcie lub uwypuklenie jednego ze swoich składników - jądra miażdżystego. Wówczas dochodzi do ucisku korzeni, które unerwiają mięśnie ramienia oraz kończyny górnej.

Przyczyny rwy barkowej wciąż są zagadką dla specjalistów

Przyczyny tej dolegliwości nie są do końca jasne. Wiadomo, jednak że do jej najczęstszych źródeł powstawania zalicza się:

• zapalenia kości i stawów
• zwyrodnienia zniekształcające odcinek szyjny kręgosłupa
• dyskopatie
• obecność żebra szyjnego
• przykurcze
• zwłóknienia mięśni odcinka szyjnego
  
  

Spośród tych czynników, największy wpływ na powstawanie rwy mają zmiany zwyrodnieniowe w obrębie kręgosłupa. Wiadome jest, że szczególne zagrożenie istnieje w przypadku osób pracujących fizycznie i w momencie może dojść do „zużycia się” kręgosłupa, który codziennie dźwiga nasze ciało. Dochodzi wtedy do powstania zmian w obrębie odcinka szyjnego, czego objawem jest nie tylko dokuczliwy ból, ale także ograniczona ruchomość stawów oraz kończyn.

Uciążliwe dolegliwości są prawdziwą męczarnią dla chorego!

Bólowi kręgosłupa, który zwiastuje rwę barkową często towarzyszy silny ból ramienia oraz karku, który skutecznie nasila się podczas takich czynności jak: ruchy głowy, kaszel czy kichanie. W późniejszym stadium choroby ból nie przemija, ale zaczyna promieniować do kończyn górnych. Tym dolegliwościom towarzyszy duże napięcie mięśni, co powoduje, że ból może objąć swoim działaniem także plecy – a w szczególności okolice łopatki, jak też przednią część klatki piersiowej.

Dodatkowo ból pojawia się zwykle nagle - rano, zaraz po przebudzeniu. Warto także dodać, że przy nim może być także obecny - niedowład mięśni, zaburzenie czucia, mrowienie oraz pieczenie.

Czasami zmniejszona zdolność poruszania się mięśni bardzo szybko postępuje, powodując niedowład w obrębie kończyn górnych. Zależnie od tego, w jakim miejscu doszło do uszkodzenia kręgosłupa, ból promieniuje do bocznej, tylnej lub przyśrodkowej części ramienia.

Pomoc lekarza jest konieczna!

Osoby dotknięte tym schorzeniem bardzo często próbują przeczekać ból, zażywając różnego rodzaju środki przeciwbólowe i przeciwzapalne. Niestety ustąpienie bólu nie jest oznaką wyzdrowienia, gdyż rwa barkowa jest schorzeniem nawrotowym, dlatego też ta choroba samoistnie nie odpuści.

Przy rwie barkowej stosuje się zarówno leczenie farmakologiczne, jak i zabiegi rehabilitacyjne. W czasie leczenia chory musi się także stosować do zaleceń lekarskich, aby swoim postępowaniem nie zaszkodzić sobie jeszcze bardziej, jak również by leczenie przynosiło pożądane efekty.

Przede wszystkim należy wówczas unikać:

• ciężkich prac fizycznych
• długotrwałej jazdy samochodem
• nie należy też wykonywać nagłych ruchów głową
  
  

Gdy mowa o samym leczeniu to przy łagodnym przebiegu choroby stosuje się leczenie salicylanami, włączając dodatkowo leki farmakologiczne zmniejszające ból i obniżające napięcie mięśniowe. Czasami wskazane jest noszenie kołnierza ortopedycznego.

W bardziej skomplikowanych przypadkach salicylany zastępuje się sterydami, jak również do leczenia włącza się zabiegi rehabilitacyjne indywidualnie dobrane do potrzeb pacjenta, do których należą między innymi:

• diatermia
• leczenie prądami dynamicznymi
• terapia ultradźwiękowa
• kinezyterapia
• stosowanie kołnierza ortopedycznego
  
  

W sytuacji, gdy jednak stan chorego jest bardzo ciężki, a leczenie nie daje większych efektów, to wtedy lekarze podejmują decyzję o leczeniu operacyjnym, podczas którego usuwają jądro miażdżyste. Po takim zabiegu chory przez dłuższy czas wraca do zdrowia, uczestnicząc w zabiegach specjalistycznych, aby odzyskać pełną sprawność.

Rwa barkowa jest schorzeniem, które w dużym stopniu utrudnia prawidłowe funkcjonowanie choremu. Pomimo że istnieją różne metody jego leczenia, to najważniejsza, a zarazem i najtrudniejsza jest prawidłowa diagnoza, gdyż to od niej zależy dobranie odpowiednich leków i zabiegów, które pomogą wyeliminować chorobę. Warto pamiętać, że jeżeli przez dłuższy czas dokucza nam uciążliwy ból, który ogranicza naszą ruchomość, nie należy zwlekać w oczekiwaniu na samoistne ustąpienie tych dolegliwości, ale zgłosić się do lekarza i pozwolić sobie pomóc.