W sytuacji, gdy po zażyciu jakiegokolwiek środka farmaceutycznego, na ciele wyniku tego pojawią się nagle zmiany skórne, którym towarzyszyć będzie w dodatku uczucie swędzenia i pieczenia, to stan taki należy koniecznie skonsultować z lekarzem dermatologiem. Jedyną skuteczną metodą leczenia rumienia trwałego jest przerwanie stosowania i unikanie leku, którego skutkiem ubocznym jest właśnie taka zmiana.
Rumienie trwałe stanowią przeważnie pojedyncze wykwity, brunatnego koloru, wyraźnie wybijające się na tle skóry i stale pojawiające się na tych samych miejscach, tzn. na odsiebnych stronach rąk i nóg, także w obrębie narządów płciowych oraz odbytu, zawsze po zażyciu danego leku. W niektórych przypadkach rumień trwały przeistacza się w zmianę pęcherzową. Gdy dochodzi do jego częstych nawrotów, to mogą one pozostawić po sobie przebarwienia pozapalne. Jeśli stosujemy lek zbyt długo, rumień trwały może przejść w rumień wysiękowy.
Niepożądane reakcje polekowe stanowią poważny problem, ponieważ bardzo ciężko je przewidzieć. Bardzo często ich przebieg jest ciężki, a ich objawy mogą przypominać te, które towarzyszą innym chorobom, a więc są ciężkie do rozpoznania i wyleczenia, o ile nie znamy właściwej przyczyny występowania zmiany. Co więcej, u ok. 0,17% chorych umiera z powodu skutków ubocznych działania leków.
Powrót do listy