Ropień okołomigdałkowy tworzyć się może jako powikłanie nieprawidłowo leczonej anginy. Ropień powstaje, gdy pomiędzy torebką migdała a ścianą mięśniową gardła zalega ropa. Jego przyczyną jest zakażenie bakteryjne, do którego dochodzi, gdy zbyt słaba, lub nieodpowiednia terapia antybiotykowa nie zwalcza wszystkich bakterii towarzyszących anginie. W niektórych przypadkach jednak ropień występuje bez poprzedzającej go choroby. Zazwyczaj ropień tworzy się u osób dorosłych, dużo rzadziej u dzieci.
Objawy:
Przy tworzeniu się nalotu ropnego obecny jest przede wszystkim narastający ból gardła. Do pozostałych objawów zalicza się:
- Fetor z ust
- Obrzęk okołomigdałkowy
- Powiększenie węzłów chłonnych w okolicach ropnia
- Problemy z oddychaniem
- Problemy z przełykaniem śliny i pokarmów (odynofagia i dysfagia)
- Gorączka
- Złe samopoczucie
- Mowa gardłowa
- Ból za małżowin uszną (otalgia)
Wbrew częstym pomyłkom, ropień około migdałkowy w odróżnieniu od ropnia przygardłowego nie powoduje szczękościsku.
Rodzaje:
Istnieją kilka rodzajów nalotów, które podzielić można ze względu na ich umiejscowienie. Wśród nalotów najczęściej wyróżnia się:
- Przednio-górny (stanowiący ok. 80% przypadków)
- Tylno-górny
- Wewnątrzmigdałkowy (rzadko spotykany)
- Dolny
- Zewnętrzny
Leczenie:
W przypadku podejrzenia ropnia okołomigdałkowego należy bezzwłocznie zgłosić się do lekarza, który definitywnie zdiagnozuje dolegliwość. Usuwanie nacieku polega przede wszystkim na nacięciu i drenażu ropnia, czasami stosuje się też punkcje grubą igłą - która przynosi natychmiastową ulgę choremu i szybki powrót do zdrowia. Najczęstszym jednak sposobem leczenia jest antybiotykoterapia trwająca około 2 tygodnie. W przypadku, gdy ropnie odbudowują się i powracają zaleca się zastosowanie zabiegu tonsillektomii - czyli po prostu wycięcie migdałków podniebiennych.
Mimo że nacieki ropne to powszechna dolegliwość i pozornie nieszkodliwa to zaniedbanie objawów i zaniechanie leczenia może wywoływać liczne powikłania takie jak: ropowica szyi, posocznica, zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych oraz zakrzepowe zapalenie żyły szyjnej wewnętrznej. Niewyleczony ropień może pęknąć, a jego zawartość wylać się do jamy ustnej.
Powrót do listy