Przewlekle odmiedniczkowe zapalenie nerek to wynik utworzenia się blizn w nerce po nieleczonym lub zbyt późno leczonym ostrym odmiedniczkowym zapaleniu nerek. U dzieci z odpływem pęcherzowo-moczowodowym zmiany takie określane są jako nefropatia refluksowa.
Na chwilę obecną stwierdzono, że zmiany bliznowate w nerkach tworzyć się mogą u dzieci bez jakiejkolwiek wady układu moczowego, w następstwie przebytego w pierwszych latach życia zapalenia układu moczowego. Konsekwencją tego stanu może być przewlekła niewydolność nerek.
Zalecenia ogólne:
- Ograniczenie aktywności fizycznej nie jest zazwyczaj zalecane.
- Nie ma specjalnej diety przy braku objawów niewydolności nerek, zalecany jest sok żurawinowy.
- Wymagana jest współpraca z lekarzem i niebagatelizowanie jego zaleceń, nawet przy braku dolegliwości, stosowanie zaleconych leków odkażających oraz systematyczne zgłaszanie się na wyznaczone badania kontrolne
Leczenie farmakologiczne:
W tym przypadku konieczne jest przewlekłe (miesiące, lata) stosowanie leków o działaniu odkażającym na drogi moczowe. W niektórych przypadkach wskazane jest zażywanie leków zakwaszających mocz.
W sytuacji, gdy przy tej chorobie obecne jest nadciśnienie tętnicze, konieczne jest stosowanie leków obniżających ciśnienie.
W przeciwieństwie do zakażenia ostrego postać przewlekła przebiega skąpoobjawowo lub bezobjawowo aż do zaawansowanego stadium przewlekłej niewydolności nerek (ich nieodwracalnego uszkodzenia). Do niecharakterystycznych objawów należą:
- Pobolewania w okolicy lędźwiowej (czasami obustronne).
- Nadciśnienie tętnicze.
- Osłabienie.
- Długotrwale utrzymujące się zmiany w moczu: niewielki białkomocz, leukocyturia, obecność dużej ilości bakterii w moczu.
Powrót do listy