Przekrwienie

Przekrwienie oznacza zwiększenie ilości krwi w naczyniach krwionośnych narządu lub tkanki. Rozróżnia się przekrwienie czynne, bierne i mieszane.

Przekrwienie czynne – zwane także tętniczym, spowodowane jest nadmiernym dopływem krwi do danego odcinka naczyń tętniczych. Dochodzi do niego przy zwiększonej pracy narządu lub emocji, którego objawem jest zaczerwienie twarzy..

Przyczyny:

• porażenie mięśniówki tętnic, np. promieniami Roentgena
• podrażnienie nerwów rozszerzających naczynie, np. w niektórych chorobach zakaźnych
• porażenie nerwów zwężających naczynia

Narząd, który jest zmieniony czynnie, ma podwyższoną temperaturę i jest powiększony. Jego barwa jest żywoczerwona, a w niektórych przypadkach można obserwować tętnienie.

Przekrwienie czynne trwa zazwyczaj krótko i nie przyczynia się raczej do żadnych powikłań. Wyjątkiem stanowić może przekrwienie mózgu, ponieważ rozszerzone tętnice wywierają ucisk na tkankę mózgu, która jest szczelnie zamknięta w czaszce.

Przekrwienie bierne – inaczej żylne, wywołane jest utrudnionym dopływem krwi z tkanek żyłami do serca. Wyróżnia się przekrwienie bierne ogólne i miejscowe.

Miejscowe przekrwienie bierne – przyczyną w tym przypadku jest zwężenie światła odprowadzającej żyły przez ucisk zewnętrzny, np. opaskę lub przez przeszkodzę wewnętrzną, np. zakrzep. Narząd przekrwiony biernie jest zazwyczaj powiększony i ma sine zabarwienie.

Istnieją liczne powikłania biernego przekrwienia. Występuje upośledzenie odżywiania i oddychania tkanek. Mogą znajdować się w nich nieusunięte w całości produkty przemiany materii takie jak dwutlenek węgla, kwas mlekowy czy ciała ketonowe. Zaburzenia te skutkować mogą powstaniem zmian wstecznych, czyli zaniku, zwyrodnienia oraz martwicy. Jednocześnie te zaburzenia mogą być przyczyną rozrostu tkanki łącznej. Zanik i rozrost tkanki niszczą prawidłową budowę narządu, powodując jego zwłóknienie i stwardnienie zastoinowe.

Zastój żylny oddziałuje również na naczynia krwionośne. Stają się one rozszerzone, a ich ściany ulegają uszkodzeniu. Zmiany te prowadzą do powstania żylaków.