Pemfigoid ciężarnych to choroba pojawiająca się na ogół wśród kobiet w ciąży pod koniec II lub w III trymestrze. Czasami występuje u kobiet stosujących leki antykoncepcyjne, ale stanowią one bardzo rzadki grupę.
Opryszczka ciężarnych
Schorzenie to bywa też nazywane opryszczką ciężarnych. Do jego przyczyn zalicza się zmiany w surowicy chorych kobiet, w której pojawiają się przeciwciała „wrogo” nastawione do błony łączącej skórę właściwą i naskórek. To rzadka choroba zależna od uwarunkowań genetycznych danej osoby, u której mogą wystąpić nieprawidłowe reakcje układu immunologicznego. Wcześniejsze przyjmowanie tabletek antykoncepcyjnych również może przyczyniać się do powstania tej choroby skóry u kobiet. Jej objawy są bardzo charakterystyczne. Najczęściej pojawiają się na brzuchu i dolnych kończynach - przypominają okrągłe plamy ciemnego koloru, otoczone licznymi opryszczkami o różnej wielkości, które powodują świąd i pieczenie.
Przebieg pemfigoidu u kobiet ciężarnych
Do cech charakterystycznych tej choroby zalicza się wystąpienie zmian naskórnych w postaci pęcherzów. Czasami pojawia się także świąd. Rozwija się zazwyczaj pod koniec II trymestru lub w czasie trwania III. Pierwsze symptomy w postaci opryszczek wystąpić mogą na brzuchu i kończynach. W niektórych przypadkach choroba ta ma wpływ na przebieg ciąży. Stosunkowo rzadko dochodzi do poronienia. Najczęściej jednak dziecko rodzi się przedwcześnie z niską masą urodzeniową. Jednak nie jest to nic bardzo niebezpiecznego. Odnotowane zostały przypadki, w których stwierdzono chorobę u nowo narodzonego dziecka. Wynika to z tego, że również niemowlę narażone jest na skutki pemfigoidu. W przeprowadzanych badaniach immunopatologicznych stwierdzono, że zmiany naskórne u niemowląt wywołane chorobą pemfigoidu u matki, są identyczne.
Leczenie pemfigoidu
Choroba bardzo często znika samoistnie zaraz po urodzeniu dziecka. W przeciągu kilku dni po porodzie ustępuje świąd i zanikają opryszczki. Jeżeli choroba wystąpi u dziecka, to także zanika ona od kilku dni do kilku tygodni po urodzeniu. Wśród matek czasami objawy zanikają dopiero po zaprzestaniu karmienia niemowlęcia piersią. W czasie ciąży powinno się kontrolować swoją wagę, ponieważ choroba może mieć wpływ na zbyt małe przybieranie na masie. Stosuje się również leczenie miejscowe, które polega na przepisaniu i smarowaniu ciała specjalnymi kremami, które regulują natężenie choroby. Lekarz może przepisać środki doustne, jednak jest to bardzo rzadka sytuacja. Najczęściej są to leki przeciwhistaminowe lub wapń. Pomagają one zmniejszyć świąd i pieczenie skóry.
Czasami mają miejsce sytuacje, w których wystąpić mogą powikłania, które będą obejmować przejście pęcherzyków na dziecko lub wtórne infekcje. Wyleczenie do końca nie jest zawsze możliwe, mimo faktu, że choroba ustąpić może samoczynnie po urodzeniu, to istnieje prawdopodobieństwo jej nawrotu w czasie kolejnej ciąży. Jednak jej przebieg jest praktycznie taki sam.
Powrót do listy