Różyczka stanowi chorobę wirusową przenoszoną drogą kropelkową. Przeważnie jej przebieg jest łagodny, zwłaszcza u dzieci. Choroba stanowi zagrożenie dla kobiet w ciąży. Powstaje wtedy możliwość uszkodzenia płodu.
Dzieci zarażają się tą chorobą przeważnie na przełomie zimy i wiosny. Zarazić można się tylko od drugiej osoby, tydzień przed wystąpieniem u niej wysypki i tyle samo czasu po jej zniknięciu. Inkubacja choroby trwa od 14 do 21 dni. Najbardziej charakterystycznym symptomem jest wysypka. Różowe zmiany skórne pojawiają się najpierw za uszami i na czole, by potem rozprzestrzenić się na całym ciele. Towarzyszy temu zwykle niewielka gorączka. Charakterystyczne dla choroby są powiększone węzły chłonne, co może u chorego wywołać ból. Sama wysypka znika zwykle dość szybko, bo już po kilku dniach, natomiast powiększenie węzłów chłonnych może trwać nawet kilka tygodni. U dzieci starszych i dorosłych różyczka może wywołać bóle stawów i głowy, a także katar i kaszel.
Na ogół schorzenie to nie pozostawia powikłań. Mimo wszystko, jeżeli do nich dojdzie, to mogą to być zapalenie mózgu lub zapalenie stawów, czasami pojawia się też plamica różyczkowa. O wiele częściej pojawia się małopłytkowość objawiająca się gęstą wysypką w kolorze purpury, widoczną na tle jaśniejszych plamek. W sytuacji, gdy różyczka przebiega normalnie, leczy się ją objawowo. W tym celu podaje się leki obniżające temperaturę, witaminy oraz tabletki do ssania. Chory powinien leżeć w łóżku.
Odporność można nabyć w efekcie naturalnego zakażenia lub czynnego uodpornienia (szczepienie). Odporność poszczepienna trwa co najmniej 15 lat. Szczepi się dzieci, gdy osiągną 13 miesiąc życia szczepionką MMR, dodatkowo szczepieniu powinny się podać dziewczynki w wielu 12 lat. Niemowlęta przez pierwsze 6 miesięcy życia mają odporność przekazaną przez matkę (jeśli była ona szczepiona lub przebyła zakażenie).
Przebieg choroby nie jest ciężki. W związku z tym pożądane jest, aby zdrowe dziewczynki stykały się z chorymi na różyczkę dziećmi i w ten sposób uzyskały naturalną odporność na tę chorobę. Z tej samej przyczyny należy szczepić dziewczynki przeciw różyczce w trzynastym roku życia.
Uodpornienie bierne wchodzi w rachubę tylko w przypadku kobiet ciężarnych, Immunoglobulina różyczki chroni te kobiety przed infekcją w 80%.
Powrót do listy