Mózgowe porażenie dziecięce wywołane jest przez niepostępujące uszkodzenie ośrodkowego układu nerwowego w czasie jego rozwoju. Uszkodzenia obejmują te części mózgu, które są odpowiedzialne za właściwą kontrolę mięśni i całego ciała.
Uszkodzenie mózgu odbywa się najczęściej w trakcie lub po porodzie. Czasami może pojawić się w pierwszych miesiącach i latach życia. MPDZ występuje u 1,5 - 2,5 na 1000 żywo urodzonych dzieci, a u wcześniaków urodzonych przed 34 tygodniem ciąży wynosi blisko 10%.
Czynniki zwiększające ryzyko:
- przedwczesny poród
- noworodki z niską masą ciała
- noworodki z małą ilością punktów w skali Apgar
- czynniki genetyczne
- zakażenia wewnątrzmaciczne
- palenie papierosów
- spożywanie alkoholu
- ciąża mnoga
- drgawki, przewlekła choroba płuc i przewlekłe stany niedotlenienia u niemowlaka.
Dziecko stosunkowo rzadko ma w pełni rozwinięte wszystkie objawy choroby. Zazwyczaj takie dziecko zaraz porodzie wydaje się całkowicie zdrowe. Pierwsze symptomy tej choroby to np. zaburzenia snu, problemy ze ssaniem, zbyt mała aktywność ruchowa.
Postacie kliniczne MPDZ:
- porażenie połowicze
- obustronne porażenie połowicze
- obustronne porażenie kurczowe
- postać móżdżkowa
- postać pozapiramidowa
- postać mieszana.
Kluczową rolę odgrywa wczesne zgłoszenie dziecka do lekarza i wdrożenie leczenia. Lekarze stawiają diagnozę na podstawie badania możliwości ruchowych i odruchów, sprawdzenia opisu medycznego i zastosowania różnorodnych badań specjalistycznych.
Leczenie dziecka z porażeniem mózgowym wymaga opieki lekarzy różnych specjalności. Lekarzem prowadzącym jest zawsze neurolog, oceniający rodzaj i stopień porażenia. Ważne są również konsultacje ortopedyczne i rehabilitacyjne.
Rehabilitacja w tym wypadku ma wielkie znaczenie. Rodzice muszą współpracować z lekarzami, ćwiczenia muszą się odbywać w domu, ale także pod opieką rehabilitanta. Czasami, aby wspomóc ćwiczenia, podaje się leki rozluźniające mięśnie, np. botulinę.
Pomocna okazuje się też terapia logopedyczna, która pomaga pacjentom w rozwinięciu umiejętności komunikacji. Szczególnie mowa może być utrudniona przez problemy wynikające z napięcia mięśniowego w obrębie języka i gardła.
Powrót do listy