Przeważnie choroba ta dotyczy dzieci między piątym a dwunastym rokiem życia. Jednak dotyczyć także może osoby starsze jak i młodsze. Może wystąpić też u osób starszych, ale, ale rzadko przekracza granice trzydziestu lat. Odnotowano pojedyncze przypadki poniżej szóstego miesiąca.
Czynnikiem tej choroby jest pierwotna infekcja wirusem Ebsteina-Barr (EBV). Zakażenie odbywa się przez bezpośredni kontakt z osobą chorą lub nosicielem, który wydziela wirusa w ślinie, (w różnych opracowaniach nazywana jest dlatego „chorobą pocałunków"). Inną przyczyną infekcji może być też przetoczenie krwi, czy przeszczep narządów (głównie szpiku). Najwięcej przypadków zachorowań występuje w okresach jesienno-wiosennych. Przeważnie ma to miejsce w skupiskach dzieci tj. w przedszkolach, szkołach, czy internatach.
Najczęstszym objawem tej choroby zarówno u dzieci, jak i dorosłych jest zapalenie gardła i migdałów podniebiennych, co jest główną przyczynę kierowania chorych do szpitala. Okres inkubacji tej choroby wynosi do siedmiu tygodni. Najczęściej zaczyna się ona niespecyficznie. Dziecko zaczyna się uskarżać na bóle głowy, złe samopoczucie, brak apetytu. Po czym pojawia się gorączka, która z reguły wynosi trzydzieści osiem - trzydzieści dziewięć stopni Celsjusza. Utrzymuje się ona przeważnie od dwóch dni do miesiąca i dłużej. Tuż przed jej wystąpieniem, w trakcie, rzadziej po jej spadku następuje powiększenie uogólnione węzłów chłonnych, przede wszystkim na szyi i z tyłu głowy (tak zwanych potylicznych), co najbardziej zwraca uwagę rodziców. Czasami jest ono tak duże, że sądzą, iż jest to świnka.
Powikłania, mimo że bardzo rzadkie to jednak są dramatyczne. Przeważnie dochodzi do bezobjawowego zapalenia wątroby. Powstawać mogą też zmiany hematologiczne, zapalenie mięśnia sercowego, zapalenie mózgu i opon mózgowo-rdzeniowych, zapalenie nerek, śródmiąższowe zapalenie płuc. W przebiegu mononukleozy opisano zespół „Alicji w krainie czarów″, charakteryzujący się metamorfopsją (wrażenie zmian wielkości, kształtów i położenia przedmiotów w przestrzeni).
Nie istnieje swoiste leczenie tej choroby. Można stosować jedynie leczenie objawowe: leżenie w łóżku, leki przeciwbólowe, przeciwgorączkowe, dieta bogata w witaminy. W przypadkach z nasiloną obturacją górnych dróg oddechowych małopłytkowością czy powikłaniami neurologicznymi stosuje się kortykosteroidy. Nie ma szczepionki przeciwko tej chorobie. Choroba pozostawia trwałą odporność.
Powrót do listy