Hipotyreoza

Niedoczynność tarczycy stanowi nieprawidłową ilość krążących we krwi hormonów tarczycy i występowanie patologicznych skutków niedoboru tych hormonów.

Schorzenie to przeważnie wywołane jest uszkodzeniem gruczołu (np. przewlekłym zapaleniem tarczycy o podłożu immunologicznym, leczeniem nadczynności tarczycy radiojodem lub szkodzeniem operacyjnym).
Wszystkie czynniki towarzyszące tworzeniu się wola mogą skutkować niedoczynnością tarczycy. Niedobór hormonów tarczycy czasami bywa efektem przyjmowania pewnych leków, operacji, naświetlań i zapalenia gruczołu tarczowego. Układ immunologiczny człowieka może niewłaściwie rozpoznać tarczycę jako ciało obce i zniszczyć jej tkanki. Sporadycznie podstawą niedoczynności tarczycy jest brak impulsów stymulujących ze strony przysadki i podwzgórza, które nie wytwarzają odpowiedniej ilości tzw. hormonów tropowych. Tym samym zaobserwować można odkładanie sporej ilości substancji śluzowatej w tkankach, głównie w tkance podskórnej. Nacieczenie tkanki podskórnej tą substancją dotyczy przede wszystkim twarzy i kończyn, w mniejszym zaś stopniu tułowia.

Schorzenie to charakteryzuje:

• osłabienie i zmiana wyrazu twarzy. Twarz chorego staje się zubożała w ruchy mimiczne, maskowata, obrzęknięta.
• chory zyskuje na wadze, a jego głos staje się szorstki, skóra chłodna, może rogowacieć skóra na łokciach i kolanach.
• powieki obrzęknięte, a szpary oczne wskutek tego zwężone.
• występuje łamliwość i wypadanie włosów,
• zwolnienie akcji serca i tętna, obniżenie temperatury ciała,
• zaburzenie czynności gruczołów płciowych.

Niedoczynność tarczycy może przyczynić się do wzmożenia rozwoju miażdżycy i jej powikłań.

Niedostateczna ilość hormonów tarczycy stanowi wyjątkowe zagrożenie dla kobiet w ciąży, ze względu na to, że są one konieczne dla prawidłowego rozwoju płodu. Ich niedobór na tym etapie rozwoju organizmu wywołuje poważne upośledzenie dziecka zwane matołectwem. U dzieci starszych następstwa nie są już tak poważne. Objawy przypominają te u chorych dorosłych. Dodatkowo towarzyszy im opóźnienie rozwoju intelektualnego i wzrostu.
Niedoczynność tarczycy prowadzi do zwolnienia przemiany materii. Mniejsza jest wtedy produkcja energii cieplnej i zużycie tlenu.