Diphyllobothrium latum, bruzdogłowiec szeroki, to pasożytniczy tasiemiec występujący na półkuli północnej, na obszarze podbiegunowym i w klimacie umiarkowanym. Spotykać go można w Irlandii i Szwajcarii, ale też w delcie Dunaju i w Azji (Turkiestan, Japonia, na Syberia, w północna Mandżuria).
Objawem zarażenia tym tasiemcem jest przeważnie złośliwa niedokrwistość, wywołana niedoborem witaminy B12. Bruzdogłowiec szeroki ten pasożytuje na człowieku, a także na ssakach, których pokarm stanowią ryby, np. foki, niedźwiedzie.
Difylobotrioza to tasiemczyca, czyli schorzenie spowodowane tasiemcem. Jej objawy to niedrożność jelit, biegunki, bóle brzucha, chudnięcie, oraz niedokrwistość megaloblastyczna - krwiotwórcza funkcja szpiku kostnego zostaje zaburzona. Chorzy są bladzi i osłabieni.
Diagnoza opiera się na wykryciu jaj i proglotydów (członów) bruzdogłowca szerokiego w kale. Jaj jest bardzo dużo. Są one owalne i mają rozmiary 58-76 na 40-51 m, z jednej strony mają wieczko, a z drugiej - mały guzek.
Zwalczanie i zapobieganie: zabezpieczenie kału i ścieków, unikanie jedzenia półsurowych ryb oraz produktów pochodnych od ryb, np. wątróbka, ikra.
Powrót do listy