Choroba Plummera lub tak zwane wole guzkowe nadczynne - (łac. struma nodosa toxica), przeważnie dotyka osób, które przez lata posiadały wole guzkowe obojętne. Można stwierdzić występowanie guzków nadczynnych, obojętnych, jak i guzków nieaktywnych. Tarczyca jest twarda, nierówna.
Nie stwierdza się szmeru naczyniowego. Gruczolak toksyczny - (łac. adenoma toxicum) to przeważnie pojedynczy guzek, który wydostał się z układu podwzgórze - przysadka - tarczyca. Jest to tzw. guzek „gorący″. Wychwytuje on prawie cały jod i na skutek sprzężenia zwrotnego hamuje aktywność reszty gruczołu.
Przyczyny:
Nadczynność wola guzkowego powstaje u osób mających już wole.
Na skutek niedoboru jodu w tarczycy powstaje jeden lub kilka autonomicznych guzków. Tworzy on duże ilości hormonów tarczycy do krwi. Przysadka mózgowa nie jest w stanie kontrolować hormonów uwalnianych przez guzki. Chora tarczyca ciągle tworzy duże ilości hormonów, niezależnie od potrzeb organizmu.
Zaburzenie dostrzega się dopiero wtedy, gdy do organizmu zostanie dostarczona większa ilość jodu.
Powrót do listy