Chorobę tą najczęściej można spotkać między 5 a 12 rokiem życia. Jednak są spotykane też przypadki poniżej lub powyżej tej grupy wiekowej.
Wywołuje ją wirus Ebsteina-Barr (EBV). Do zakażenia dochodzi przez bezpośredni kontakt z osobą chorą lub nosicielem, który wydziela wirusa w ślinie, (w różnych opracowaniach nazywana jest dlatego „chorobą pocałunków). Inną przyczyną może być też przetoczenie krwi lub przeszczep narządów (głównie szpiku). Przeważnie zachorowania następują w okresach jesienno-wiosennych. Najczęściej przytrafia się w skupiskach dzieci tj. w przedszkolach, szkołach, czy internatach.
Charakterystycznym objawem tego schorzenia jest zapalenie gardła i migdałów podniebiennych. To główna przyczyna kierowania chorych do szpitala. Okres rozwoju choroby wynosi do siedmiu tygodni. Najczęściej zaczyna się ona niespecyficznie. Dziecko zaczyna się uskarżać na bóle głowy, złe samopoczucie, brak apetytu. Po czym pojawia się gorączka, która z reguły wynosi trzydzieści osiem - trzydzieści dziewięć stopni Celsjusza. Utrzymuje się ona przeważnie od dwóch dni do miesiąca i dłużej. Tuż przed jej wystąpieniem, w trakcie, rzadziej po jej spadku następuje powiększenie uogólnione węzłów chłonnych, przede wszystkim na szyi i z tyłu głowy (tak zwanych potylicznych), co najbardziej zwraca uwagę rodziców. Czasami jest ono tak duże, że sądzą, iż jest to świnka.
Powikłania tej choroby pojawiają się rzadko, ale są ciężkie. Przeważnie jest to bezobjawowe zapalenie wątroby. Pojawiają się też zmiany hematologiczne, zapalenie mięśnia sercowego, zapalenie mózgu i opon mózgowo-rdzeniowych, zapalenie nerek, śródmiąższowe zapalenie płuc. W przebiegu mononukleozy opisano zespół „Alicji w krainie czarów, charakteryzujący się metamorfopsją (wrażenie zmian wielkości, kształtów i położenia przedmiotów w przestrzeni).
Obecnie brak specyficznego leczenia. Stosuje się leczenie objawowe poprzez: leżenie w łóżku, leki przeciwbólowe, przeciwgorączkowe, dieta bogata w witaminy. W przypadkach z nasiloną obturacją górnych dróg oddechowych małopłytkowością czy powikłaniami neurologicznymi stosuje się kortykosteroidy. Nie ma szczepionki przeciwko tej chorobie. Choroba pozostawia trwałą odporność.
Powrót do listy