Choroba dekompresyjna

Chorobę dekompresyjną przeważnie można spotkać podczas nurkowania. Wywołują ją zalegające pęcherzyki azotu w krwiobiegu i tkankach organizmu. Powstaje to jako efekt zbyt szybkiego wynurzania się z wody.

Czynniki ryzyka:

Nadwaga
Osoby z nadwagą i zawartością tłuszczu w organizmie wykazują wyższe ryzyko, ponieważ azot łatwo wchłania się w tłuszcze.

Płeć
Prawdopodobnie kobiety są bardziej narażone na tę chorobę ze względu na większą zawartość tkanki tłuszczowej, jednak nie zostało to oficjalnie potwierdzone.

Wiek
Większe jest ryzyko pojawienia się choroby dekompresyjnej wśród osób starszych. Im człowiek jest starszy, tym mniejszą posiada efektywność w układzie krążenia i oddychania.

Kondycja
Wysportowany człowiek ma mniejsze szanse na zachorowanie. Jest to związane z większą odpornością.

Odwodnienie
Odwodniony organizm posiada mniejszą ilość krwi, która jest dostępna w wymianie gazowej. Wpływa to na większe ryzyko zachorowania na chorobę dekompresyjną.

Urazy i choroby
Zwiększają podatność na chorobę dekompresyjną.

Alkohol
Spożywanie alkoholu przed nurkowaniem przyśpiesza krążenie krwi w organizmie. Dzięki temu tkanki szybciej mogą się zająć gazem. Alkohol powoduje też rozszerzenie naczyń włosowatych, wpływając na zwiększenie szybkości uwalnianego azotu.

Dwutlenek węgla
W wyniku niewłaściwego oddychania może dojść do podwyższonego poziomu dwutlenku węgla. Skutkuje to mniejszą zdolnością do transportu gazów i zwiększa ryzyko zachorowania.

Zimna woda
Nurkowanie w zimnej wodzie znacząco zwiększa szanse zachorowania na chorobę dekompresyjną.

Profilaktyka

• Podczas każdego nurkowania ograniczać się do powolnego wynurzania.
• Odpowiednia sprawność fizyczna.
• Zdrowa waga ciała.
• Nie wykonywać kolejnego nurkowania, jeśli nie minęło 12 godzin od poprzedniego.
• Nie wchodzić na większe wysokości i nie latać samolotami po przebytym nurkowaniu.
• Podczas nurkowania starać się oddychać normalnie.
• Przed każdym nurkowaniem odpowiednio nawadniać organizm.
• Nigdy nie pić alkoholu przed lub po nurkowaniu.

Leczenie
Zaraz po diagnozie należy rozpocząć terapię tlenową i przeprowadzić podstawowe czynności z zakresu udzielania pierwszej pomocy. Następnie trzeba zawiadomić pomoc medyczną.