Chłoniak MALT

Limfa w ludzkim organizmie odpowiada za gromadzenie zarówno szkodliwych, jak i niepotrzebnych substancji. Mogą to być obumarłe komórki, bakterie, wirusy oraz komórki nowotworowe. Limfocyty T lub B, które wchodzą w jej skład, również zachowują charakter obronny, neutralizując niebezpieczne substancje obce, które wtargnęły do organizmu.

Jak dochodzi do powstania nowotworu?

W dobrze pracującym stanie limfocyty B tworzą się w szpiku kostnym i krążą w krwi obwodowej, a w przypadku zagrożenia różnicują się w obwodowych narządach limfatycznych, przekształcając się w plazmocyty i komórki pamięci. W przypadku zmutowania limfocyty B zaczynają się niekontrolowanie namnażać, w efekcie twór zwany chłoniakiem.

Nowotwór stwierdza się po wcześniejszym wykonaniu tomografii komputerowej oraz obserwacji mikroskopowej komórek. Przeważnie diagnozuje się go u 60 latków, a sam chłoniak MALT (ang. MALT lymphoma) pod względem występowania stanowi od 7,5 do 8% wszystkich chłoniaków.

Powstawanie:

Chłoniak MALT trawi zwykle tkankę limfatyczną śluzówki różnorodnych narządów (dlatego też nazywany jest chłoniakiem pozawęzłowym). Przeważnie dotyczy to błony śluzowej żołądka (połowa przypadków), ale może pojawić się też w innych organach takich jak płuca, tarczyca, gruczoły łzowe, ślinianki czy jelito.

Przyczyny powstawania:

Główną przyczyną są choroby autoimmunologiczne. Objawiają się one nieprawidłową pracą układu odpornościowego, który w efekcie zaczyna niszczyć swoje własne komórki i tkanki, myląc je z obcymi patogenami (autoimmunizacja).

Ten najpowszechniejszy rodzaj chłoniaka żołądka zazwyczaj wywołany jest przez bakterię Helicobacter pylori. W przypadku nowotworów tarczycy najczęstszą przyczyną jest chorobaHashimoto o podłożu autoimmunologicznym. Za to chłoniak MALT w obrębie ślinianek spotykany jest u osób z Zespołem Sjögrena. Przyczyny powstawania chłoniaka w innych narządach nie są znane.

Leczenie:

Nowotwory MALT rzadko bywają złośliwe w przeciwieństwie do innych z tej grupy chłoniaków. Zawsze pozostaje ryzyko przemiany tego zaburzenia, pod którego wpływem złośliwość raka znacznie wzrośnie i będzie wymagało agresywnego leczenia.

Jeżeli schorzenie znajduje się w konkretnym miejscu, np. występuje tylko w obrębie żołądka, to przy pomocy antybiotyków, można się jej pozbyć w 70-80%. W leczeniu stosuje się również głównie chemoterapię. Do leków pierwszego rzutu zaliczamy zarówno leki alkilujące (takie jak np. chlorambucyl czy cyklofosfamid), jak i analogi puryn (fludrabina, kladrybina). Leczenie składa się zwykle z 6-8 cykli podawanych w odstępach co 3-4 tygodnie według powszechnie przyjętych schematów: COP (co oznacza następujące środki cyklofosfamid, winkrystyna, prednizon) oraz CHOP (cyklofosfamid, doksorubicyna, winkrystyna, prednizon).

Dzięki niskiej zjadliwości nowotworu chory jest w stanie przeżyć nawet kilkanaście lat bez leczenia. Jednak najlepiej rokują pacjenci, u których wykrycie choroby wystąpiło szybko. Większość z nich całkowicie pozbawiła się chłoniaka MALT.