Bartoneloza

Bartoneloza albo tak zwana choroba kociego pazura. To ostra choroba zakaźna, która mimo powszechnemu przekonaniu nie dotyczy wcale kotów. Zapadają na nią ludzie, głównie młodzież i dzieci.

Geneza:

Wywołują ją bakterie zwane Bartonella obecne za kocimi pazurami lub na ich zębach. Choroba nie przenosi się  z człowieka na człowieka. Do zakażenia dochodzi  poprzez kontaktu z zarażonym zwierzęciemi. Zarazić się można również przez ukąszenie kleszcza bądź pchły, jak i przez ukłucie kolcami roślin. Drobnoustroje przenikają do organizmu przez uszkodzoną skórę.

To sezonowa choroba i stwierdzono większą ilość przypadków infekcji  właśnie w okresie jesienno-zimowym.
Cechą charakterystyczną jest rana w miejscu po ukąszeniu lub podrapaniu. Bakteria przenoszona jest wraz z krwią. Taki proces trwa od 3 do 10 dni. Choremu po jakimś czasie powiększają się węzły chłonne w okolicy, gdzie doszło do zakażenia. W stadium bardziej zaawansowanym pojawiają się objawy grypopodobne jak gorączka, bóle mięśni i dreszcze.

Przebieg:

Bartoneloza ciągnie się od 2 do 3 tygodni i znika samoistnie, tak jak i objawy. Czasami przechodzi w stan uśpienia, po to tyko żeby powrócić. W cięższych przypadkach, zapalenie węzłów chłonnych może trwać kilka miesięcy. Odczuwalne są wtedy obrzęki i bóle węzłów. Chory jest zmęczony, często się poci, ma bóle głowy, pleców, podbrzusza.

Leczenie 

Bardzo rzadko dochodzi do ciężkich powikłań takich jak powiekowego zapalenia spojówek, gałek ocznych, niedokrwistości czy zapalenia opon mózgowych. Mogą sie one zdarzyć u osób z obniżonym poziomem odporności. To od niego zależy, w jaki sposób choroba będzie przebiegała.

Diagnoza oparta jest na badaniu klinicznym, które wykluczy inne choroby przebiegające w podobny sposób oraz na badaniach serologicznych.

Charakterystyczny w tej chorobie jest mechanizm samouzdrowienia. Mimo wszystko pacjenta czasem wspomaga się odpowiednimi antybiotykami. W cięższych przypadkach konieczna jest hospitalizacja, a leczenie jest długotrwałe przy użyciu kilku różnych antybiotyków.

Profilaktyka:

Po przejściu bartonelozy, osoba staje się odporna na tego typu bakterie. Często przez całe życie. Infekcja wtedy nie jest możliwa, gdyż organizm zwalcza natychmiastowo bakterie, co uniemożliwia rozwój choroby.

Profilaktycznie powinno się stosować odpowiednią higienę w postaci przemywania wszelkich ran ktore mogą być efektem zadrapania lub ukąszenia. 

Nie należy lekceważyć powstałych powikłań, tylko w przypadku pojawienia się czegoś niepokojącego, zwrócić się z tym do lekarza.

Warto co jakiś czas odrobaczać i szczepić swoje zwierzaki, nie dopuszczając ich do kontaktu z kotami, przede wszystkim bezpańskimi.