Texibax

Lek stosowany w leczeniu choroby refluksowej przełyku (choroba, w której zawartość żołądka przedostaje się do przełyku i która może wiązać się z zapaleniem przełyku wywołanej wydzielaniem kwasu i towarzyszącymi objawami, takimi jak zgaga, kwaśne odbijanie oraz ból przy przełykaniu). W długotrwałym leczeniu i zapobieganiu nawrotom refluksowego zapalenia przełyku (choroba, w której cofanie się zawartości żołądka do przełyku prowadzi do stanu zapalnego i bólu). W połączeniu z odpowiednimi lekami (przeciwbakteryjnymi) w celu wyleczenia choroby wrzodowej dwunastnicy związanej z zakażeniem Helicobacter pylori (Helicobacter pylori – bakteria, która może powodować wrzody żołądka lub dwunastnicy) oraz zapobiegania nawrotom wrzodów trawiennych u pacjentów z wrzodami wywołanymi zakażeniem Helicobacter pylori. W leczeniu wrzodów żołądka i dwunastnicy wywołanych leczeniem z zastosowaniem leków przeciwzapalnych u pacjentów z grupy wysokiego ryzyka wymagających długotrwałego leczenia lekami przeciwzapalnymi (leki z grupy niesteroidowych leków przeciwzapalnych NLPZ jak aspiryna i ibuprofen) oraz zapobieganiu tworzeniu się wrzodów. W leczeniu zespołu Zollingera- Ellisona – choroby objawiającej się nadmiernym wydzielaniem kwasu solnego w żołądku spowodowanym zmianami w trzustce. 

Dawkowanie:

Doustnie. Dawkę i częstotliwość stosowania leku ustala lekarz. Tabletki należy połykać w całości, popijając płynem. Tabletek nie należy żuć ani kruszyć.  W przypadku trudności z połykanie tabletki można również rozpuścić w wodzie niegazowanej (pół szklanki). Nie należy stosować żadnych innych płynów, ponieważ otoczka zabezpieczająca przed działaniem soku żołądkowego może się rozpuścić. Należy mieszać do czasu, aż tabletki rozpuszczą się i wypić płyn z peletkami natychmiast lub w ciągu 30 minut.  Następnie należy przepłukać szklankę napełniając ją wodą do połowy i wypić płyn. Peletek nie należy żuć ani kruszyć.

Możliwe skutki uboczne:

Często: ból głowy, ból brzucha, zaparcie, biegunka, wzdęcia, nudności i/lub wymioty. Niezbyt często: brak snu, senność, wysypka skórna, obrzęk stóp i kostek, suchość w jamie ustnej, zawroty głowy, uczucie wirowania, zwiększenie stężenia niektórych związków chemicznych w wątrobie, pokrzywka, mrowienie, uczucie kłucia lub cierpnięcia rąk i stóp, złamania kości biodrowej, kości nadgarstka lub kręgosłupa. Rzadko: zmniejszona liczba niektórych białych krwinek (leukopenia), zmniejszona liczba płytek krwi, zmniejszone stężenie sodu we krwi, pobudzenie, stan splątania, depresja, zaburzenia smaku, zaburzenia widzenia, zwężenie dróg oddechowych, zapalenie błony śluzowej jamy ustnej, grzybicze zakażenia przewodu pokarmowego, utrata włosów, zwiększona wrażliwość na światło, bóle stawów i mięśni, złe samopoczucie, zwiększona potliwość.  Lek Texibax zazwyczaj nie ma wpływu na zdolność prowadzenia pojazdów mechanicznych ani maszyn. 

Poinformuj lekarza:

Gdy masz uczulenie na ezomeprazol, inne leki z grupy inhibitorów pompy protonowej lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku, zaburzenia czynności wątroby i/lub nerek. Stosowanie leku Texibax może maskować objawy innych chorób, dlatego też należy niezwłocznie poinformować lekarza, jeśli przed zastosowaniem lub podczas stosowania leku występuje którykolwiek z podanych niżej objawów: znaczna, niezamierzona utrata masy ciała i zaburzenia połykania, bóle brzucha lub objawy niestrawności, wymioty lub wymioty z domieszką krwi, czarne, smoliste stolce (ze śladami krwi) lub w przypadku biegunki. Gdy przyjmujesz inne leki. Należy powiedzieć lekarzowi o wszystkich lekach przyjmowanych obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które planujesz stosować. Należy  powiedzieć lekarzowi o przyjmowaniu ezomeprazoluI gdy w trakcie trwania terapii przepisany został inny lek. Jest to szczególnie ważne, gdy przyjmujesz inne leki: zawierające atazanawir, który jest stosowany w leczeniu zakażeń wirusem HIV (stosowanie ezomeprazolu w skojarzeniu z atazanawirem nie jest zalecane); zawierające ketokonazol (lub itrakonazol, worykonazol), stosowany w leczeniu zakażeń grzybiczych,  ponieważ Texibax może wpływać na stężenie tóch leków w organizmie; rozrzedzające krew, takie jak warfaryna, fenoprokumon lub acenokumarol (konieczne może być częstsze stosowanie parametrów krzepnięcia krwi); diazepam (stosowany w leczeniu lęku), cytalopram, imipramina, klomipramina (stosowane w leczeniu chorób psychicznych) i fenytoina (stosowana w leczeniu napadów padaczkowych); cyzapryd (stosowany w leczeniu niestrawności i zgagi); digoksynę (stosowana w leczeniu zaburzeń czynności serca); ryfampicnę (stosowana w leczeniu gruźlicy); klopidogrel (stosowany w celu zapobiegania powstawiania zakrzepów krwi); ziele dziurawca (stosowany w leczeniu depresji).  Gdy jesteś lub przypuszczasz, że jesteś w ciąży lub gdy karmisz piersią. W przypadku ciąży, planowania ciąży lub karmienia piersią należy powiedzieć o tym lekarzowi. Lekarz zdecyduje, czy można stosować lek Texibax w tym czasie.