Lidocaini hydrochloridum + Methylprednisoloni acetas odnajduje zastosowanie w leczeniu wielu chorób stawów. Lidocaini hydrochloridum + Methylprednisoloni acetas leczy zapalenie błony maziowej w chorobie zwyrodnieniowej stawów, reumatoidalne zapalenie stawów, pourazową chorobę zwyrodnieniową stawów, zapalenie kaletki maziowej, zapalenie nadkłykcia, ostre nieswoiste zapalenie pochewki ścięgna oraz ostre dnawe zapalenie stawów.
Przeciwwskazania
Kiedy nie stosować Lidocaini hydrochloridum + Methylprednisoloni acetas:
- u pacjentów ze stwierdzoną nadwrażliwością na którykolwiek ze składników leku
- dooponowo (dokanałowo)
- dożylnie
- do nosa i do gałki ocznej, a także do innych miejsc (skóra pokrywająca czaszkę, jama ustnogardłowa, zwój klinowo- podniebienny)
- w uogólnionych zakażeniach grzybiczych
Kiedy zachować szczególną ostrożność stosując Lidocaini hydrochloridum + Methylprednisoloni acetas
U pacjentów, u których występują wymienione poniżej schorzenia, leczenie Lidocaini hydrochloridum + Methylprednisoloni acetas powinno trwać jak najkrócej i wymagają oni specjalnej opieki lekarskiej podczas stosowania leku:
- Dzieci: u dzieci poddawanych długotrwałemu leczeniu Lidocaini hydrochloridum + Methylprednisoloni acetasw dobowych dawkach podzielonych może dochodzić do zahamowania wzrostu. Lekarz powinien ograniczyć stosowanie tego typu leczenia do najcięższych wskazań.
- Pacjenci z cukrzycą: leczenie Lidocaini hydrochloridum + Methylprednisoloni acetas może spowodować ujawnienie się cukrzycy utajonej lub zwiększenie zapotrzebowania na insulinę lub doustne leki przeciwcukrzycowe.
- Pacjenci z nadciśnieniem tętniczym: leczenie Lidocaini hydrochloridum + Methylprednisoloni acetas może spowodować nasilenie nadciśnienia tętniczego.
- Pacjenci z chorobami psychicznymi w wywiadzie: leczenie Lidocaini hydrochloridum + Methylprednisoloni acetas może spowodować pogorszenie istniejącej niestabilności emocjonalnej lub skłonności psychotycznych.
- Pacjenci z opryszczką oczną lub półpaścem ocznym z objawami ze strony gałki ocznej:
leczenie Lidocaini hydrochloridum + Methylprednisoloni acetas może spowodować ryzyko perforacji rogówki.
Działania niepożądane:
Do możliwych działań niepożądanych występujących po podaniu Lidocaini hydrochloridum + Methylprednisoloni acetas należą:
MOŻLIWE DZIAŁANIA NIEPOŻĄDANE WYSTĘPUJĄCE PO PODANIU LEKU
PRZECIWWSKAZANYMI DROGAMI
Podanie dooponowe (dokanałowe)
Zapalenie pajęczynówki, zapalenie opon mózgowych, niedowład poprzeczny/porażenie poprzeczne, zaburzenia czucia, zaburzenia czynności jelit/pęcherza moczowego, bóle głowy, drgawki
Podanie donosowe
Przemijające lub trwałe pogorszenie widzenia z utratą wzroku włącznie; reakcje uczuleniowe; nieżyt nosa
Podanie do gałki ocznej
Przemijające lub trwałe pogorszenie widzenia z utratą wzroku włącznie, podwyższenie ciśnienia wewnątrzgałkowego, zapalenie gałki ocznej, zapalenie okołogałkowe z reakcjami uczuleniowymi włącznie; zakażenia, złogi lub martwica w miejscu wstrzyknięcia
Inne miejsca wstrzyknięcia (skóra pokrywająca czaszkę, migdałki gardłowe, zwój klinowopodniebienny): utrata wzroku
A. DZIAŁANIA NIEPOŻĄDANE ZWIĄZANE Z PODAWANIEM METYLOPREDNIZOLONU OCTANU
Zaburzenia równowagi wodno- elektrolitowej
Retencja sodu (gromadzenie sodu w organizmie)
Zatrzymanie płynów
Zastoinowa niewydolność serca u podatnych pacjentów
Utrata potasu
Alkaloza hipokaliemiczna (zasadowica z niskim stężeniem jonów potasu we krwi) Nadciśnienie tętnicze
W porównaniu z kortyzonem lub hydrokortyzonem, po podaniu pochodnych syntetycznych - takich jak metyloprednizolonu octan - istnieje mniejsze prawdopodobieństwo wystąpienia działań mineralokortykosteroidowych.
Zaburzenia mięśniowo- szkieletowe i tkanki łącznej
Osłabienie mięśniowe
Miopatia steroidowa (ból i obniżenie napięcia mięśni)
Osteoporoza
Kompresyjne złamania kręgów
Martwica aseptyczna (zmiany martwicze kości bez zakażenia drobnoustrojami chorobotwórczymi)
Złamania patologiczne (złamania występujące w wyniku drobnego urazu)
Zerwanie ścięgna, zwłaszcza ścięgna Achillesa
Zaburzenia żołądka i jelit
Wrzód żołądka z możliwą perforacją i krwotokiem
Krwotok z żołądka
Zapalenie trzustki
Zapalenie przełyku
Perforacja jelita
Może dojść do przemijającego, umiarkowanego wzrostu aktywności AlAT, AspAT i fosfatazy zasadowej; nie wiąże się to jednak z żadnymi objawami klinicznymi.
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej
Utrudnione gojenie się ran
Cienka, delikatna skóra
Wybroczyny i wylewy krwawe
Zaburzenia układu nerwowego
Zwiększenie ciśnienia wewnątrzczaszkowego
Objawy guza rzekomego mózgu
Drgawki
Zawroty głowy
Podczas stosowania glikokortykosteroidów mogą pojawić się zaburzenia psychiczne od euforii, bezsenności, wahań nastroju, zmian osobowości i ciężkiej depresji do wyraźnych objawów psychotycznych.
Zaburzenia endokrynologiczne
Nieregularne miesiączkowanie
Rozwinięcie się zespołu Cushinga (zespół objawów klinicznych, które są konsekwencją nadmiaru hormonów glikokortykosteroidowych w organizmie)
Zahamowanie osi przysadkowo- nadnerczowej
Zmniejszenie tolerancji węglowodanów
Przejście cukrzycy utajonej w postać objawową
Zwiększenie zapotrzebowania na insulinę i doustne leki przeciwcukrzycowe u osób chorych na cukrzycę
Zahamowanie wzrostu u dzieci
Zaburzenia oka
Długotrwałe stosowanie glikokortykosteroidów może prowadzić do rozwoju zaćmy tylnej podtorebkowej, jaskry z możliwym uszkodzeniem nerwów wzrokowych i może sprzyjać rozwojowi zakażeń wtórnych wywoływanych przez grzyby lub wirusy.
Glikokortykosteroidy należy stosować ostrożnie u pacjentów z opryszczką oczną lub z półpaścem z objawami ocznymi, ze względu na ryzyko perforacji rogówki. Podwyższenie ciśnienia wewnątrzgałkowego
Wytrzeszcz
Zaburzenia metabolizmu i odżywiania
Ujemny bilans azotowy w wyniku katabolizmu białek
Zaburzenia układu immunologicznego
Maskowanie zakażeń
Uaktywnienie zakażeń utajonych
Zakażenia oportunistyczne
Reakcje nadwrażliwości łącznie ze wstrząsem anafilaktycznym
Może dochodzić do zahamowania reakcji w testach skórnych
PODANIE MIEJSCOWE
Ze względu na zjawisko wchłaniania leku do krążenia ogólnego z miejsca podania lekarz powinien obserwować pacjenta pod kątem wyżej wymienionych niepożądanych działań ogólnoustrojowych. Miejscowe wstrzyknięcie leku może wywołać zanik skóry i tkanki podskórnej. Chociaż kryształy kortykosteroidów w skórze właściwej hamują reakcje zapalne, ich obecność może spowodować rozkład elementów komórkowych i zmiany fizykochemiczne substancji podstawowej tkanki łącznej. Powstałe w ten sposób, rzadko spotykane zmiany skóry i (lub) tkanki podskórnej mogą powodować tworzenie się zagłębień skóry w miejscu wstrzyknięcia leku. Stopień nasilenia tej reakcji zależy od ilości wstrzykniętych kortykosteroidów. Do pełnej regeneracji dochodzi na ogół w ciągu kilku miesięcy lub po wchłonięciu wszystkich kryształów kortykosteroidu.
MOGĄ BYĆ OBSERWOWANE NASTĘPUJĄCE DODATKOWE DZIAŁANIA NIEPOŻĄDANE
PODCZAS STOSOWANIA KORTYKOSTEROIDOTERAPII DROGĄ POZAJELITOWĄ
Rzadkie przypadki utraty wzroku związane z podaniem leku do zmiany chorobowej w obrębie twarzy i głowy
Reakcje anafilaktyczne lub uczuleniowe
Hiperpigmentacja lub hipopigmentacja
Zanik skóry i tkanki podskórnej
Jałowy ropień
Rumień w miejscu wstrzyknięcia po podaniu domaziówkowym
Osteoartropatia typu stawu Charcot'a (zmiany w stawach spowodowane utratą czucia obwodowego)
Zakażenia w miejscu wstrzyknięcia związane z brakiem zachowania jałowości przy podaniu leku
B. DZIAŁANIA NIEPOŻĄDANE ZWIĄZANE Z PODAWANIEM LIDOKAINY
Zaburzenia układu nerwowego:
Uczucie wirowania lub zawroty głowy, nerwowość, lęki, euforia, splątanie, senność, szum w uszach, niewyraźnie widzenie lub podwójne widzenie, wymioty, uczucie gorąca, zimna, drętwienie, tiki,
drżenie, drgawki, utrata przytomności, depresja oddechowa, zatrzymanie oddychania Zaburzenia serca:
Bradykardia, hipotensja, zapaść sercowo- naczyniowa, zatrzymanie akcji serca Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania:
Zmiany skórne, pokrzywka, obrzęk, reakcje anafilaktyczne
Powrót do listy
