0

Najlepsze peelingi enzymatyczne rekomendowanych marek w 2024 roku!

Piękna skóra ma dla nas duże znaczenie estetyczne. Jej stan jest również ważnym wskaźnikiem zdrowia i dobrej kondycji organizmu. To, jak wyglądamy ma wpływ na wiele dziedzin życia. Zdrowa, promienna skóra może pozytywnie wpływać na nasze samopoczucie i pewność siebie, a co za tym idzie, także kontakty międzyludzkie. Skóra daje nam sygnały informujące o tym, czy dostarczamy organizmowi wszystkiego, czego potrzebuje do prawidłowego funkcjonowania, czy śpimy wystarczająco długo, czy prawidłowo się odżywiamy. Kiedy skóra jest zdrowa i dobrze utrzymana, skuteczność produktów do pielęgnacji skóry jest większa. Dzięki temu możemy osiągnąć lepsze efekty stosowania kosmetyków. Niezmiernie ważna jest prawidłowa pielęgnacja skóry twarzy. Należy dogłębnie ją oczyszczać, stosować peelingi, nawilżać i odżywiać. W poniższym artykule dowiesz się, jakie znaczenie mają peelingi dla Twojej skóry, jak prawidłowo je wykonywać i czym właściwie jest eksfoliacja.

Skóra twarzy

Skóra twarzy to zewnętrzna warstwa skóry, która pokrywa twarz człowieka. Jest to najbardziej widoczna i wystawiona na ekspozycję część ludzkiego ciała. Skóra twarzy stanowi pierwszą linię obrony przed szkodliwymi czynnikami zewnętrznymi, takimi jak promieniowanie UV, zanieczyszczenia, bakterie i wirusy. Reguluje również temperaturę ciała poprzez rozszerzanie się lub kurczenie naczyń krwionośnych oraz wytwarzanie potu w odpowiedzi na zmiany temperatury otoczenia.

Twarz zawiera wiele receptorów czuciowych, które pozwalają na odczuwanie bodźców takich jak dotyk, ból, czy temperatura. W skórze wytwarzane jest sebum, naturalny olej, który nawilża skórę i chroni ją przed utratą wilgoci.

Uszkodzenia skóry na twarzy, takie jak zadrapania czy niewielkie skaleczenia, mogą się goić samoistnie w miarę upływu czasu, ponieważ skóra ma zdolność do regeneracji. Tuż pod skórą znajdują się mięśnie, które pozwalają na wyrażanie emocji i komunikację niewerbalną.

Regularna pielęgnacja skóry twarzy jest ważna dla jej zdrowia i wyglądu. Obejmuje to odpowiednie oczyszczanie, nawilżanie, stosowanie kremów z filtrem UV do ochrony przed promieniowaniem słonecznym oraz unikanie palenia tytoniu i nadmiernej ekspozycji na szkodliwe czynniki zewnętrzne.

Budowa skóry twarzy

Skóra twarzy, podobnie jak skóra na innych częściach ciała, składa się z trzech głównych warstw: naskórka, skóry właściwej (dermy) i tkanki podskórnej (hipodermy). Każda z tych warstw pełni ważne funkcje i zawiera różne rodzaje tkanek.


Najbardziej zewnętrzna warstwa skóry, która stanowi barierę ochronną przed czynnikami zewnętrznymi to naskórek. Jest to cienka warstwa, składająca się z kilku warstw komórek. W miarę jak nowe komórki naskórka powstają w dolnej części tej warstwy, starsze komórki przesuwają się ku powierzchni, gdzie stopniowo zrzucane są w procesie zwanym rogowaceniem.

Skóra właściwa to środkowa warstwa skóry, która zawiera wiele ważnych struktur, w tym włókna kolagenowe, elastynowe, naczynia krwionośne, gruczoły łojowe, mieszki włosowe, nerwy i receptory czuciowe. Jest to najgrubsza warstwa skóry i odpowiada za jej wytrzymałość, elastyczność i zdolność do utrzymywania odpowiedniego nawilżenia. Kolagen i elastyna są odpowiedzialne za utrzymanie jędrności i elastyczności skóry.

Najgłębszą warstwą skóry nazywamy tkanką podskórną. Zawiera ona tkankę tłuszczową, naczynia krwionośne i większe nerwy. Stanowi podparcie i izolację dla skóry oraz ciała jako całości. Grubość tkanki podskórnej różni się u różnych osób i może wpływać na kształt i wygląd twarzy.

Dodatkowo, skóra twarzy zawiera różne mięśnie, które pozwalają na wyrażanie emocji i ruchy twarzy. Są to między innymi mięśnie mimiczne, które odpowiedzialne są za wyrażanie radości, gniewu, smutku itp.

Ponadto, skóra twarzy jest bogato unaczyniona, co zapewnia odpowiednie zaopatrzenie w krew oraz odżywianie komórek. Jest także zasiedlona przez różne gruczoły, takie jak gruczoły łojowe, które wytwarzają sebum (naturalny olej), oraz gruczoły potowe, które regulują temperaturę ciała przez wydzielanie potu.

Budowa naskórka 

Naskórek (epidermis) jest najbardziej zewnętrzną warstwą skóry, która pełni funkcję ochronną i zapewnia integralność ciała, chroniąc przed czynnikami zewnętrznymi, jak również utrzymuje odpowiednią równowagę wodno-lipidową organizmu. Składa się z kilku warstw komórek, z których każda ma swoje unikalne cechy. Poniższy opis ukazuje budowę naskórka, zaczynając od najgłębiej położonej warstwy.

Warstwa podstawna (stratum basale). Jest to najbliższa skórze właściwej warstwa naskórka, znajdująca się w kontakcie z błoną podstawową. Zawiera komórki macierzyste, które stale się dzielą i odnawiają. Nowe komórki skóry są tworzone w tej warstwie, a następnie stopniowo wędrują w kierunku powierzchni naskórka.

Warstwa kolczysta (stratum spinosum). To warstwa, w której komórki z warstwy podstawnej przesuwają się i zaczynają rozwijać struktury zwane keratynocytami. Keratynocyty to komórki bogate w filamenty keratynowe, które nadają skórze wytrzymałość i elastyczność.

Warstwa ziarnista (stratum granulosum). W tej warstwie keratynocyty zaczynają tracić swoje jądra i jąderka komórkowe. Komórki zaczynają syntezować lipidy i keratynę, które odgrywają kluczową rolę w procesie keratynizacji (rogowacenia). Warstwa przezroczysta (stratum lucidum). Ta warstwa jest obecna głównie na obszarach skóry, które są grubsze, takich jak dłonie i stopy. Składa się z komórek, które są przekształcone w cienką warstwę bezbarwnego, zwanego eleidinem.

Warstwa rogowa (stratum corneum). Jest to najbardziej zewnętrzna warstwa naskórka i składa się z martwych, spłaszczonych keratynocytów. Te komórki są ze sobą ściśle związane i tworzą barierę ochronną, która zapobiega utracie wody i chroni skórę przed działaniem czynników zewnętrznych. Warstwa rogowa jest stale usuwana poprzez naturalny proces złuszczania i jest zastępowana przez nowe komórki z warstwy podstawnej.

Ten proces odnawiania komórek w naskórku nazywa się turn-over naskórka i trwa zazwyczaj od 28 do 30 dni. Warstwa naskórka odgrywa kluczową rolę w utrzymaniu zdrowej, gładkiej i elastycznej skóry, a jej właściwe funkcjonowanie jest niezbędne dla zachowania odpowiedniej barierowej funkcji skóry i ochrony organizmu.

Na czym polega proces rogowacenia naskórka

Proces rogowacenia naskórka to naturalny proces, w którym komórki naskórka przemieszczają się stopniowo od warstwy podstawnej do powierzchni skóry, stając się coraz bardziej spłaszczone i twarde. Jest to ważny mechanizm, który odgrywa istotną rolę w utrzymaniu zdrowej skóry i jej funkcji ochronnych.

Na dolnym poziomie skóry znajduje się warstwa podstawna, w której znajdują się komórki macierzyste. Te komórki dzielą się i przekształcają w komórki naskórka. Komórki powstałe w warstwie podstawnej przemieszczają się do warstwy kolczystej. Tutaj komórki te zaczynają syntezować keratynę, białko, które nadaje skórze wytrzymałość i elastyczność. Komórki w warstwie kolczystej przemieszczają się do warstwy ziarnistej, w której zaczynają się różnicować, tworząc granulki keratynowe i zwiększając produkcję lipidów, które pomagają w ochronie skóry i utrzymaniu jej nawilżenia. Następnie w warstwie jasnej komórki wypełniają się granulkami keratynowymi i lipidami, a ich jądra stopniowo ulegają degradacji.

Na ostatnim etapie, w warstwie rogowej, komórki naskórka są już martwe i składają się głównie z keratyny i lipidów. Komórki są spłaszczane i uwalniane ze skóry, tworząc barierę ochronną na jej powierzchni.

Proces rogowacenia trwa zwykle od 2 do 4 tygodni, ale może różnić się w zależności od indywidualnych cech skóry oraz warunków środowiskowych. Regularny proces rogowacenia jest kluczowy dla zachowania zdrowej skóry, gdyż pomaga w usuwaniu martwych komórek naskórka i utrzymaniu optymalnej funkcji ochronnej skóry. Zaburzenia w tym procesie mogą prowadzić do różnych problemów skórnych, takich jak łuszczyca czy atopowe zapalenie skóry. Dlatego właśnie tak ważne jest regularne stosowanie peelingów.

Czym jest eksfoliacja

Eksfoliacja, czyli inaczej peeling to proces usuwania martwego naskórka ze skóry w celu ujednolicenia jej tekstury, poprawy wyglądu i odblokowania porów. Skóra ludzka naturalnie odnawia się, ale czasami proces ten może zostać zaburzony przez różne czynniki, takie jak starzenie się, zmiany hormonalne, narażenie na szkodliwe czynniki środowiskowe lub problemy związane z cerą, jak na przykład trądzik. W rezultacie martwe komórki skóry mogą gromadzić się na powierzchni, powodując wygląd szorstkości, matowości, lub przyczyniając się do powstawania niedoskonałości skórnych.

Istnieje wiele metod eksfoliacji, w tym:

Peeling mechaniczny. Polega na fizycznym usunięciu martwego naskórka za pomocą np. peelingu zawierającego drobinki o odpowiedniej wielkości, które delikatnie ścierają warstwę naskórka.

Peeling chemiczny: Wykorzystuje substancje chemiczne, takie jak kwasy (np. kwas salicylowy, kwas glikolowy) lub enzymy, które rozpuszczają martwy naskórek i przyspieszają jego złuszczanie.

Peeling enzymatyczny: Opiera się na zastosowaniu enzymów, które rozkładają martwe komórki skóry.

Eksfoliacja mikrodermabrazją: Wykorzystuje specjalne urządzenia do mechanicznego ścierania martwego naskórka.

Peeling enzymatyczny

Peeling enzymatyczny to proces złuszczania martwego naskórka za pomocą enzymów, zamiast tradycyjnych mechanicznych środków ścierających. Ten rodzaj peelingu jest popularny w kosmetologii i służy do oczyszczenia, odświeżenia oraz wygładzenia skóry. Peeling enzymatyczny jest mniej inwazyjny niż tradycyjne peelingi mechaniczne, co sprawia, że są bardziej odpowiednie dla osób o wrażliwej skórze, są idealne do pielęgnacji skóry twarzy. Enzymy działają na poziomie chemicznym, aby delikatnie rozpuścić martwe komórki skóry. Peeling enzymatyczny pomaga wygładzić skórę, usuwając martwy naskórek i zanieczyszczenia, dzięki czemu skóra staje się bardziej miękka i jędrna. Może pomóc w zmniejszeniu wyprysków, blizn i przebarwień poprzez skuteczne oczyszczenie skóry.

W przeciwieństwie do peelingów mechanicznych, które wykorzystują ziarna, mikrodermabrazję lub szczoteczki do usuwania naskórka, peeling enzymatyczny działa za pomocą enzymów, nie powodując przy tym mikrourazów na skórze. Istnieje wiele rodzajów enzymów, które można dostosować do różnych rodzajów skóry i jej potrzeb. Na rynku można znaleźć między innymi peelingi zawierające enzymy z ananasów (bromelaina), papai (papaina) lub kurkumy (kurkumina).

Po peelingach enzymatycznych zwykle nie występuje długi okres rekonwalescencji, jak to bywa w przypadku bardziej agresywnych zabiegów chemicznych czy laserowych.

Dla kogo peeling enzymatyczny

Peeling enzymatyczny jest zazwyczaj odpowiedni dla wielu rodzajów skóry. Peeling enzymatyczny jest delikatniejszy niż tradycyjne mechaniczne peelingi, co sprawia, że jest bardziej odpowiedni dla osób o wrażliwej skórze, które mogą być bardziej podatne na podrażnienia. Peeling enzymatyczny może pomaga w złuszczaniu martwego naskórka, oczyszczaniu porów i redukcji zanieczyszczeń, co sprawia, że z pewnością będzie doceniony przez osoby borykające się z trądzikiem.

Peeling enzymatyczny może pomóc w rozjaśnieniu i wyrównaniu kolorytu skóry, redukując przebarwienia i plamy pigmentacyjne, dlatego nada się również dla osób chcących wyrównać koloryt skóry.

Osoby z matową skórą: Peeling enzymatyczny może pomóc w przywróceniu blasku i zdrowego wyglądu skóry poprzez usunięcie martwych komórek i zanieczyszczeń.

Osoby z oznakami starzenia się skóry: Peeling enzymatyczny może pomóc w redukcji drobnych zmarszczek, poprawieniu elastyczności skóry i ogólnie w odmłodzeniu wyglądu.

Peelingu nie powinno się stosować, kiedy na skórze znajdują się otwarte rany. Jeśli naskórek jest uszkodzony, lepiej przełożyć zabieg o kilka dni.


Jakie kluczowe składniki ma peeling enzymatyczny?

Kluczowe składniki peelingu enzymatycznego mogą się różnić w zależności od producenta. Oto kilka powszechnie stosowanych składników, które często występują w peelingach enzymatycznych:

Enzymy – najczęściej stosowane są proteazy, które rozkładają białka znajdujące się na powierzchni skóry. Bromelaina (pochodząca z ananasa) i papaina (pochodząca z papai) to popularne enzymy stosowane w tym celu.

Owoce – czasem w peelingach znajdują się naturalne owoce, takie jak ananas czy papaja, które zawierają wymienione wcześniej proteazy. Ponadto, mogą zawierać również np. ekstrakty z granatu, które również zawierają naturalne enzymy.

Kwasy owocowe – wspomagają proces złuszczania skóry, ale zazwyczaj działają delikatniej niż w peelingach chemicznych.

Witamina C – może pomóc w wyrównaniu kolorytu skóry.

Aloes – pomaga złagodzić podrażnienia i zaczerwienienia, które mogą występować po peelingu.

Wyciągi roślinne – mogą mieć działanie antyoksydacyjne, nawilżające lub przeciwzapalne.


opis na żółtym

h3

Tekst pogrubiony
  • lista 1
  • lista 2
Sub

Nagłówek H3

  • lista 1
  • lista 2

Nagłówek H3

Tekst pogrubiony
  • lista 1
  • lista 2
Tekst pogrubiony

Nagłówek H3

Paragraf

Nagłówek

Tekst pogrubiony
  1. lista 1
  2. lista 2
Sub

Nagłówek H3

Tekst pogrubiony

Opis na żółtym Paragraf

Sub

Nagłówek H3

Paragraf

Tekst pogrubiony na żółtym