Kolano to staw, który w znacznym stopniu jest narażony na kontuzję. Takie przypadki najczęściej odnotowuje się wśród sportowców oraz osób intensywnie uprawiających sport. Obrażenia powstają wskutek pośredniego urazu, kiedy jego siła jest większa niż wytrzymałość torebkowo-więzadłowa.
Zwichnięcie stawu to uszkodzenie, w którym dochodzi do chwilowej bądź trwałej utraty kontaktu powierzchni stawowych, przemieszczenie kości w torebce stawowej lub całkowite wyciągnięcie z niej kości.
Największe zagrożenie przy zwichnięciu stwarzają uszkodzenia struktur wewnątrzstawowych (więzadeł, chrząstki, łąkotek) oraz naciągnięcie bądź rozerwanie torebki stawowej. Staw po urazie jest niestabilny, a czasami uciska on także tętnice lub nerwy.
Przyczyny zwichnięcia stawu
Najczęstszą przyczyną takiego urazu jest nagłe zadziałanie siły, której następstwem jest przesunięcie powierzchni stawowych. Do takich zwichnięć najczęściej dochodzi wskutek upadku z wysokości, wypadku samochodowego, lub przy uprawianiu sportów. Niekiedy przyczyną takiego urazu jest także zwiotczenie mięśni stabilizujących staw.
Przyczyny mogą być również wrodzone, polegające na dysplazji stawu powstałego na skutek zaburzeń rozwojowych, i patologiczne, czyli uszkodzenie powierzchni stawowych przez proces zapalny lub nowotworowy.
Objawy zwichnięcia stawu kolanowego
Zwichnięciu stawu kolanowego przeważnie towarzyszy silny ból w rejonie miejsca urazu oraz ograniczona ruchomość. Poza tym, w kilka minut później pojawia się także deformacja obrysu kończyny objawiająca się obrzękiem kolana oraz napuchnięciem sporej powierzchni nogi.
Zdarza się, że osoba, która doznała zwichnięcia, nie ma czucia i nie wyczuwa pulsu tuż pod kolanem, gdzie pojawia się krwiak. Jest to spowodowane uszkodzeniem nerwów lub naczyń krwionośnych przez uraz. Możliwe jest także równoczesne uszkodzenie kości.
Zwichnięcie w obrębie stawu kolanowego może dotyczyć również zwichnięcia rzepki. Polega ono na wypadnięciu jej z bruzdy międzykłykciowej najczęściej w kierunku bocznym. Tego rodzaju uszkodzenia występują przeważnie u dziewcząt. Istnieje także zwichniecie urazowe, do którego dochodzi w wyniku urazu bezpośredniego oraz nawykowe, którego przyczyną może być: nadmierna koślawość stawu kolanowego, wysokie ustawienie rzepki, luźne więzadła i torebka stawowa, boczne umiejscowienie przyczepu więzadła rzepki.
Leczenie zwichnięcia stawu kolanowego
Zwichnięcie stawu kolanowego jest stosunkowo rzadkim urazem, ale za to bardzo niebezpiecznym. Należy odpowiednio o niego zadbać, ponieważ jego prawidłowe funkcjonowanie decyduje o ruchach kończyn dolnych oraz całego narządu ruchu.
Do lekarza należy zgłosić się niezwłocznie, gdy zaobserwuje się opuchliznę kolana po groźnym upadku lub wypadku, np. samochodowym, bardzo silny ból kolana, widoczną zmianę w wyglądzie stawu kolanowego, brak czucia lub pulsu w stopie. Wszystkie te objawy mogą wskazywać na zwichniecie stawu, którego leczenie musi odbywać się w szpitalu.
Diagnoza przeważnie oparta jest na podstawie oględzin oraz badaniach stawu. W ich trakcie sprawdzana jest ruchomość stopy. W przypadku gdy osoba po urazie nie jest w stanie nią poruszać oraz nie ma czucia poniżej kolana, to tan taki świadczyć może o uszkodzeniu nerwów. Wtedy należy wykonać zdjęcie rentgenowskie, które ma na celu sprawdzić, czy nie doszło do złamania i potwierdzenie diagnozy lekarza. Stosuje się także badanie arteriograficzne, ultrasonograficzne lub dopplerowskie, sprawdzające, czy krew krąży w uszkodzonej nodze.
Rekonwalescencja polega na unieruchomieniu kończyny gipsem. Zazwyczaj unieruchomienie i niedotykanie podłoża jest skuteczne w regeneracji tkanek. Ze względu, że zwichnięcie stawu kolanowego jest poważnym urazem, staw wraca do pełnej sprawności dopiero po 2- 3 miesiącach.
Powrót do listy