Zimowiak stanowi rodzaj tłuszczaka, czyli łagodnego guza tkanki tłuszczowej. To charakterystyczny rodzaj nowotworu, ponieważ powstaje z brunatnej tkanki tłuszczowej, którą posiadają jedynie noworodki, a także zwierzęta zapadające w sen zimowy.
Stąd wywodzi się jego nazwa, wskazująca na osobniki, u których najczęściej występuje. Guz przeważnie zlokalizowany jest na grzbiecie, obejmując formę lekko wyniosłej, brunatnej zmiany. Mikroskopowo komórki mają wielowodniczkową cytoplazmę i oplecione są bogatą siecią naczyń krwionośnych.
Tłuszczaki jako takie są łagodne i nie stanowią zagrożenia. Są miękkie w dotyku, niekiedy przesuwalne i ogólnie bezbolesne. Rosną niezwykle wolno, a większość z nich jest mała. Jednak mogą urosnąć do rozmiaru ponad 6 cm. Tłuszczaki występują najczęściej u osób w wieku 40 do 60 lat. Czasami pojawiają się także u dzieci, w przeciwieństwie do zimowiaka, który występuje jedynie u noworodków. Jednak obie odmiany nowotworu powstają w taki sam sposób.
Tłuszczak to najczęstszy niezłośliwy nowotwór tkanek miękkich. Niemal w 100% przypadków jest on zbudowany z bardzo dojrzałych komórek tkanki tłuszczowej (zwanych adipocytami), co więcej, niektóre rodzaje tego nowotworu składają się także z komórek mięśniowych gładkich, drobnych naczyń krwionośnych oraz komórek szpikowych.
Do tej pory nie udało się ustalić, co jest odpowiedzialne za powstawanie tego nowotworu. Wymienia się osobniczą predyspozycję, szereg zespołów i chorób, których tłuszczak może być jedną ze składowych oraz proces zapalny aktywujący podziały, oraz dojrzewanie podatnych adipocytów. To, co jest pewne to, w jakich miejscach w organizmie najczęściej występują zmiany, prowadzące do guzów. Przeważnie dotyczy to obszarów, gdzie jest największa ilość tkanki tłuszczowej.
Zdarza się, że jest to tkanka podskórna okolicy karkowej, międzyłopatkowej lub powłok brzusznych. Natomiast typy tłuszczaka zawierające elementy tkanki mięśniowej gładkiej mogą lokalizować się w obrębie narządów wewnętrznych (np. w wątrobie oraz nerkach). Zimowiak zwykle lokalizuje się na grzbiecie. Jest to typ spotykany wyjątkowo rzadko, zwykle u małych dzieci.
Ma to związek z tym, że jest to zmiana niezłośliwa składająca się ze specyficznych adipocytów brunatnej tkanki tłuszczowej, odpowiedzialnej w pierwszych miesiącach życia za utrzymywanie prawidłowej, podstawowej temperatury ciała, (przyczyną tego jest to, że w tym okresie mechanizmy termogenezy drżeniowej oraz funkcja tarczycy nie są w pełni dojrzałe). Potwierdzono także to, że nowotwór jest dziedziczny, czyli ma nacechowanie genetyczne. Ujawni się on u każdej z osób, które posiadają wadliwy gen i nie można z tym nic zrobić. Jednak nie każdy guz wymaga leczenia.
Typowy kilkucentymetrowy podskórny nowotwór, posiada wszystkie kliniczne cechy łagodności (nie zwiększa gwałtownie rozmiaru, nie towarzyszy mu samoistny ból, lub przy palpacji, a także przesuwalność względem podłoża oraz pokrywającej skóry) poddawany jest dalszej obserwacji i nie wymaga leczenia. Mimo wszystko trzeba powiedzieć, że pilnej kontroli i leczenia zazwyczaj wymaga zmiana, która nabiera cechy złośliwości.
W takim przypadku po uzyskaniu odpowiedniej diagnozy konieczne jest usunięcie nowotworu. W przypadku tłuszczaka, a również zimowiaka dochodzi do tego niezmiernie rzadko. Dlatego też nie należy się obawiać, a jedynie uważnie i systematycznie obserwować guza w zaciszu własnego domu.
Stosunkowo rzadkie są przypadki pojawienia się zimowiaka u osób dorosłych. Na tę chorobę cierpią przede wszystkim noworodki i bez problemu powinni poradzić sobie z nią lekarze zajmujący się dzieckiem. Konieczne jest jak najszybsze wycięcie guza, gdyż nie można pozwolić, aby nowo narodzone dziecko nie rozwijało się prawidłowo.
Powrót do listy