Ziarniniak obrączkowaty (łac. Granuloma annulare) stanowi przewlekłe schorzenie skórne, na które przeważnie cierpią kobiety oraz dzieci. Zmiany pojawiające się na skórze przybierają postać twardych wykwitów o gładkiej powierzchni, które układają się obrączkowato.
Rozpoznanie
Diagnozy tego schorzenia można dokonać na podstawie obecności charakterystycznych guzków. Konieczne okazuje się także wykonanie badania histologicznego, za którego pomocą można wykazać charakterystyczne dla ziarniniaka obrączkowatego nieprawidłowości.
Różnicowanie ziarniniaka obrączkowatego opiera się na wykluczeniu guzków okołostawowych (najczęstsza lokalizacja, obraz histologiczny i głębsze umiejscowienie) oraz sarkoidozy obrączkowatej (towarzyszą jej sinobrunatne guzki, dodatnim objawem diaskopii i częstym współistnieniem zmian w innych narządach i układach - rozstrzygające jest badanie histologiczne).
Objawy charakterystyczne dla ziarniniaka obrączkowatego niekiedy występują także przy przebiegu liszaja płaskiego obrączkowatego, który cechuje się bardziej płaskimi grudkami i innym umiejscowieniem wykwitów. Różnicujący oba schorzenia jest typowy obraz histologiczny zmienionych tkanek w liszaju płaskim obrączkowatym.
Leczenie ziarniniaka obrączkowatego
Leczenie ziarniniaka polega przede wszystkim na zamrażaniu płynnym azotem lub dwutlenkiem węgla. W wielu przypadkach zmiany (nawet odległe) ustępują po wykonaniu próbnej biopsji. Stosuje się również doustne preparaty farmakologiczne.
Powrót do listy