Zespoły mielodysplastyczna (MDS) to grupa jednostek chorobowych. Za sprawą tej choroby niemożliwy jest prawidłowy rozwój i rozrost komórek w organizmie ludzkim. Określana jest także jako stan przedbiałaczkowy.
Przyczyny Zespołu mielodysplastycznego
Na ten rodzaj choroby cierpią przeważnie osoby w wieku 60 – 70 lat. Nie wiadomo konkretnie co jest odpowiedzialne za powstawanie tego schorzenia. Jednak istnieje kilka czynników ryzyka, które w znaczny sposób mogą się do tego przyczyniać. Pierwszymi mogą być związki chemiczne. Zalicza się przeważnie do nich pestycydy, benzyn, środki roślinne, sztuczne nawozy, farby do włosów czy inne substancje chemiczne. Następna przyczyna to nadmierne palenie papierosów, ale nie tylko. Może być nią także częste przebywanie w miejscach dla palaczy, czyli nadmierny kontakt z dymem tytoniowym. Podobna sytuacja może wyniknąć przez przyjmowanie lekarstw. Głównie cytostayków. Są to lekarstwa przeciwnowotworowe. Leki te, działają toksycznie na komórki nowotworów, ale bardzo często mogą uszkodzić również komórki macierzyste. Innymi czynnikami ryzyka mogą być:
- niedokrwistość aplastyczna,- metale ciężkie,
- czynniki genetyczne,
- promieniowanie.
Diagnoza Zespołu mielodysplastycznego
Bardzo często choroba ta zostaje rozpoznana przypadkowo, przy przeprowadzeniu badań u pacjenta. Niekiedy wystarczą do tego podstawowe badania, takie jak morfologia krwi z rozmazem. W takich badaniach dostrzegalny jest wzrost neurofilów i monocytów. W celu uzyskania pewności co do diagnozy należy wykonać badania morfologiczne szpiku oraz histoplagicznom wycinkę kości. Po takich badaniach lekarz jest w stanie na ich podstawie stwierdzić, czy choroba faktycznie wystąpiła.
Objawy zespołów mielodysplastycznych
Ten rodzaj choroby nie daje specyficznych objawów. Bardzo często mogą one być przypisywane do zupełnie innych schorzeń lub po prostu osłabienia. Chory może odczuwać pogorszenie koncentracji, osłabienia lub bólów głowy. Najbardziej charakterystycznym objawem, może być przyśpieszona akcja serca, choć i w tym przypadku bardzo trudno to ocenić bez odpowiednich badań.
Leczenie Zespołu mielodysplastycznego
Leczenie jest uzależnione od przebiegu choroby. W niektórych przypadkach nie jest ono konieczne, ponieważ choroba może przejść nawet nie zauważalna, nie pozostawiając po sobie żadnych śladów. Innym razem, może być bardzo niebezpieczna i powodować nawet zagrożenie dla życia chorego. W leczeniu łagodnym stosuje się chemioterapię, choć i nawet ona nie jest zawsze wymagana. Jednak gdy mamy do czynienia z przebiegiem ostrym tej choroby to jedynym sposobem na wyleczenie jest przeszczep szpiku kostnego, ale i tutaj pojawia się kolejny problem. Pacjent musi mieć poniżej 45 lat. Stosowane są również lekarstwa uzupełniające braki minerałów i substancji odżywczych w organizmie chorego.
Powrót do listy