Przyczyną zespołu złego wchłaniania są zaburzenia trawienia i wchłaniania pokarmu. W normalnych warunkach pokarm zostaje strawiony pod wpływem enzymów zawartych w jelicie cienkim. Podstawowym źródłem takich enzymów trawiennych jest trzustka i błona śluzowa jelita cienkiego.
Dokładne trawienie jest niezbędne do prawidłowego wchłaniania. Procesowi trawienia oraz wchłaniania towarzyszą kwasy żółciowe wytwarzane przez wątrobę. Trawienie i wchłanianie zachodzi głównie w jelicie czczym.
Zaburzenia wchłaniania są przeważnie wynikiem różnych chorób jelita cienkiego, zwłaszcza takich, w których dochodzi do uszkodzenia błony śluzowej.
Pozostałe czynniki ryzyka:
- zaawansowane stadium niewydolności trzustki
- całkowite lub częściowe wycięcie żołądka
- wycięcie dużego odcinka jelita cienkiego
- cukrzyca
- obecność pasożytów
Specyficznym objawem dla tego schorzenia jest przewlekła biegunka, zazwyczaj związana z chudnięciem i zaburzeniem wzrostu u dzieci. Wydalany kał jest mą jasną barwę i jest połyskliwy. W związku z tym, że znajduje się w nim duża ilość niestrawionego tłuszczu nosi nazwę biegunki tłuszczowej.
Kolejnym objawem tej dolegliwości jest m.in. niedokrwistość, do której dochodzi wskutek niedoboru żelaza i witaminy B12. Konsekwencją niedoboru białka może być wodobrzusze, a niedobór potasu może prowadzić do groźnych zaburzeń rytmu serca.
W dużej ilości przypadków obserwuje się także nawracające zapalenie języka, jamy ustnej, wzdęcia oraz przelewanie w jamie brzusznej.
Podstawowymi badaniami wykonywanymi w celu rozpoznania tej choroby są badania radiologiczne, biopsja jelita cienkiego oraz testy wchłaniania jelitowego. Testy te polegają na podaniu odpowiednich substancji chemicznych i obserwowaniu ich wydalania z kałem, moczem lub powietrzem wydechowym.
Metoda leczenia jest uzależniona od ostatecznej diagnozy. Podstawowym postępowaniem w leczeniu jest uzupełnianie niedoborów poprzez podawanie płynów, elektrolitów oraz witamin.
Powrót do listy