Schorzenie to stanowi zespół zaburzeń lękowych, które są wynikiem traumatycznych przeżyć spowodowanych przez silny stres. Powstaje wtedy zjawisko kryzysu psychicznego, jest ono opóźnione i przeważnie długotrwałe.
Schorzenie to można zdiagnozować, uwzględniając dwa rodzaje kryteriów. Pierwsze to tak zwana DSM - IV, czyli klasyfikacja zaburzeń Amerykańskiego Towarzystwa Psychiatrycznego. Zalicza się do nich:
Pacjent doświadczył traumatycznego wydarzenia, które ma charakter nawrotowy jako:
- natrętne i męczące wspomnienia z wydarzenia,
- koszmary senne,
- niepokojące reakcje organizmu na wszystkie, przypominające o traumie wskazówki,
- znaczny niepokój występujący przy kontakcie ze wszelkimi przedmiotami, osobami lub miejscami, które mają jakiś
- związek z wydarzeniem,
- złudzenia, halucynacje lub reakcje, które przywracają wspomnienia o urazie,
- zaburzenia są przyczyną pogorszenia samopoczucia,
- nieustanne unikanie bodźców mogących przypominać o doświadczonym urazie,
- objawy, które utrudniają normalne funkcjonowanie,
- ciągła nadpobudliwość i stres,
- niepoprawna reakcja na bodźce zewnętrzne,
- objawy utrzymujące się dłużej niż okres jednego miesiąca.
Kolejny zespół kryteriów określany jest jako Międzynarodowa Statystyczna Klasyfikacja Chorób i Problemów Zdrowotnych ICD-10. Zalicza się do nich:
- złe samopoczucie pojawiające się przy kontaktach z bodźcami mającymi, przypominającymi o traumie,
- chory doświadczył wydarzenia, które zagrażało jego życiu lub zdrowiu,
- poszkodowany jest nadwrażliwy, cierpi na stany lękowe lub na głęboką depresję,
- częste nawroty wspomnień lub snów o traumatycznym zdarzeniu,
- pacjent stale unika wszelkich miejsc, przedmiotów lub osób, które w mogą przypominać o przebytym wydarzeniu,
- trudności w zachowaniu koncentracji,
- nagłe wybuchy gniewu, napady agresji,
- przewrażliwienie,
- zaburzenia snu,
- częste przejawy szoku, zaskoczenia.
Leczenie polega na zastosowaniu długiej terapii specjalnymi lekami, dzięki której można oswoić chorego ze stresorem i okolicznościami szokującego wydarzenia. Pacjent ma powrócić do normalnego, poprawnego funkcjonowania.
Powrót do listy