Zespół rozsianego wykrzepiania wewnątrznaczyniowego określany także jako zespół DIC to schorzenie zagrażające życiu, wtórne do wielu innych stanów klinicznych. W jego trakcie dochodzi do aktywacji procesu krzepnięcia krwi, czego konsekwencją może być wstrząs, niewydolność narządowa, a nawet zgon. Mężczyźni i kobiety, niezależnie od wieku, chorują równie często.
Na czym to polega?
Przy tej chorobie ma miejsce aktywacja procesu krzepnięcia. Dochodzi do uwolnienia cytokin w odpowiedzi zapalnej lub wskutek pojawienia się we krwi czynników pozakrzepowych. Następnie dochodzi do uruchomienia wręcz kaskady krzepnięcia. Płytki krwi łączą się i powodują zatykanie małych naczyń krwionośnych w całym ciele. Zostaje ograniczony dopływ krwi do narządów, po czym mogą być one uszkodzone.
Przyczyny choroby
Istnieje wiele czynników, które mogą bezpośrednio przyczynić się do rozwoju zespołu DIC. Są to:
- powikłania położnicze takie jak: zator wodami płodowymi, rzucawka porodowa, przedwczesne odklejenie łożyska),
- sepsa,
- gorączki krwotoczne,
- uszkodzenia tkanek (po oparzeniach, zabiegu chirurgicznym lub wypadku),
- nowotwory,
- ostra białaczka promielocytowa.
Przyczyna DIC jest w większości przypadków nieznana, czasami staje się pierwszym objawem danego schorzenia.
Profilaktyka
Profilaktyka tego schorzenia opiera się na zastosowaniu leczenia przeciwkrzepliwego. Wskazane jest także monitorowanie parametrów związanych ze stabilnym przepływem krwi, czyli prawidłowego ciśnienia, sprawnego mikrokrążenia i natlenowania tkanek. Leczeniem DIC zajmują się różni specjaliści – uzależnione jest to od przyczyn choroby.
W przypadku ostrej postaci tej choroby konieczne jest leczenie szpitalne. Diagnostyka polega głównie na obserwacji klinicznej i badaniach laboratoryjnych. Bardzo ważne jest określenie poziomu FDP w surowicy krwi, stężenia fibrynogenu, czasu protrombinowego oraz liczby trombocytów. W badaniach krwi można zauważyć wszelkie cechy zaburzeń krzepnięcia.
Powrót do listy