Zespół Mallory'ego – Weissa jest chorobą, na która zapada coraz więcej osób z przewagą mężczyzn. Najbardziej narażone są osoby między 40 a 50 rokiem życia.
Czynniki ryzyka
Ustalenie czynników powstawania zespołu Mallory'ego – Weissa jest trudnym procesem i nie zawsze dającym zadowalające wyniki. Aż u jednej czwartej jej wykrycie jest niemożliwe. Istnieje jedynie kilka czynników, które znacznie zwiększają ryzyko pojawienia się tej choroby:
- przepuklina roztworu przełykowego
- choroby przewodu pokarmowego
- poranne mdłości
- choroby nerek
- zapalenie wątroby
- choroby dróg żółciowych
- przyjmowanie niektórych leków
- ciężka postać cukrzycowej kwasicy ketonowej
Diagnoza
W razie wystąpienia niepokojących objawów, pacjenta kieruje się na badanie endoskopowe. Dzięki niemu możliwe jest wykrycie faktycznej przyczyny pojawienia się symptomów. W takich przypadkach zaleca się szybką reakcję i przeprowadzenie badania w ciągu 24 godzin od wystąpienia krwawych wymiotów.
Ma to związek z szybkim gojeniem się pęknięć, które zaledwie po 2 – 3 dniach nie są już możliwe do odnotowania. Zazwyczaj rany nie są liczne, aż u 80% chorych zaobserwowano tylko pojedyncze obrażenia.
Badania krwi
Badanie endoskopowe to nie jedyna metoda zapewniająca skuteczne rozpoznanie tego schorzenia. Pomocne jest także wykonanie dodatkowych badań, dzięki którym możliwe będzie lepsze, pełniejsze, szybsze, czyli skuteczniejsze rozpoznanie choroby. Lekarze przede wszystkim skupiają się na różnego rodzaju badaniach krwi:
- elektrodiagram i badanie enzymów serca (gdy występuje podejrzenie niedokrwienia mięśnia sercowego),
- badanie koagulacji i liczby płytek krwi – jest pomocne przy wykrywaniu koagulopatii (zaburzenia krzepnięcia krwi) oraz małopłytkowości (niedoboru płytek krwi)
- badanie krwi – daje ocenę stanu pacjenta i pozwala na monitorowanie jego dalszego stanu
- badanie poziomu kreatyniny, elektrolitów oraz mocznika
- badanie grupy krwi – to tylko działanie profilaktyczne, dające możliwość przeprowadzenia transfuzji krwi, gdy wystąpi taka konieczność
Gastroskopia i inne działania
Kolejne badanie w przypadku potwierdzenia wystąpienia objawów zespołu Mallory'ego – Weissa to gastroskopia. Umożliwia ona podgląd przełyku, żołądka i dwunastnicy, dzięki czemu można dokładniej ocenić górny odcinek przewodu pokarmowego.
Jednak wcześniej, duże znaczenie ma udrożnienie dróg oddechowych, doprowadzenie tlenu i uzupełnienie strat płynów. Dzięki temu możliwe jest zapewnienie stabilizacji stanu pacjenta. Tylko wtedy można podejmować działania zmierzające do identyfikacji przyczyn pojawienia się choroby.
W niektórych przypadkach zespół ten doprowadza do poważnego ubytku krwi. Wtedy Istotne jest, by wykryć możliwie jak najdokładniej poniesione wskutek schorzenia straty. Dzięki temu zapewniony będzie prawidłowy przebieg leczenia. Należy wspomnieć, że rokowania są dla chorych więcej niż dobre. U większości pacjentów krwawienie znika samoistnie, a pęknięcia zanikają w przeciągu zaledwie 48 – 72 godzin.
Powikłania
Przy tym schorzeniu możliwe są liczne komplikacje. Nie można ich bagatelizować, ponieważ mogą stwarzać poważne zagrożenie dla zdrowia i życia chorego.
Powikłanie mogą być związane z m.in. z objawami, ciężkim krwawieniem (może dojść do niedokrwienia mięśnia sercowego czy hiperwolemii), współwystępowaniem innych chorób (np. z chorobą nerek, co może doprowadzić nawet do ich niewydolności), leczeniem albo badaniem (przykładem ryzyko perforacji przełyku np. podczas endoskopii).
Powrót do listy