Zespół Heerfordta (łac.Febris uveoparotidea) to przewlekłe zapalenie ślinianek i narządów łzowych. TEmu schorzeniu towarzyszyć może zapalenie rogówki oraz objawy neurologiczne (paraliż nerwu twarzowego i porażenie pozostałych nerwów czaszkowych).
W wielu przypadkach schorzenie to współistnieje z sarkoidozą, dlatego też powinno się wykonywać profilaktyczne badanie poziomu enzymu konwertującego angiotensynę. Nie wiadomo konkretnie, co jest odpowiedzialne za powstawanie tej choroby. Uznaje się ją za chorobę interdyscyplinarną (okulistyczno – neurologiczną).
Objawy Zespółu Heerfordta
Charakterystyczne objawy zespołu Heerfordta to zapalenie błony naczyniowej oka, zapalenie ślinianki przyusznej, zapalenie rogówki, tęczówki, porażenie nerwu twarzowego oraz gorączka.
Leczenie Zespółu Heerfordta
W razie wystąpienia pojedynczych przypadków wspomnianych dolegliwości konieczne jest bezzwłoczne zgłoszenie się z lekarzem, który zadecyduje o profilaktyce leczenia. Leczenie tej choroby opiera się na stosowaniu kortykosteroidów, preparatów witamin z grupy B, ''sztucznej śliny”, ''sztucznych łez'' oraz leków przeciwgruźliczych. Kortykosteroidy to grupa leków o działaniu przeciwzapalnym, przeciwalergicznym i immunosupresyjnym, które mają silny wpływ na gospodarkę węglowodanową, białkową, lipidową i wodno-elektrolitową organizmu.
Nasze łzy zawierają substancje odpornościowe, przeciwwirusowe, przeciwbakteryjne i odżywcze. Stanowią istotną substancję, dzięki której odżywiana jest między innymi, niezawierająca naczyń krwionośnych, rogówka. Łzy przede wszystkim chronią oko, pozwalają mu się odprężyć. Sztuczne łzy różnią się składem od tych naturalnych, ale i ich rola nie jest identyczna.
Sztuczne łzy przede wszystkim są gęstsze od tych naturalnych, za sprawą czego tworzą delikatną powłokę na powierzchni gałki i spowalniają ich parowanie. Sztuczne łzy dostępne są bez recepty. Można je dostać w małych, jednodniowych pojemniczkach, miesięcznych, albo nawet dwumiesięcznych buteleczkach. Warto mieć na uwadze, że powinno się je stosować regularnie - co najmniej dwa razy dziennie. Zaletą sztucznych łez jest fakt, że nie zawierają sztucznych konserwantów i dlatego też mogą z nich korzystać osoby cierpiące na alergie oraz stosujące szkła kontaktowe.
Sztuczną ślinę można stosować jako środek zastępczy w przypadku braku śliny u pacjentów cierpiących na kserostomię (zmniejszona ilość śliny w jamie ustnej) oraz doświadczających problemów z suchością jamy ustnej. W wyniku jej stosowanie pojawia się wzrost nawilżenia śliny nawet o 200%, łagodzi ból związany z suchością jamy ustnej, znosi suchość jamy ustnej i gardła oraz znosi uczucie pragnienia towarzyszącego przy kserostomii. Przebieg leczenia i preparaty, które się do niego wykorzystuje, zależą od objawów, oraz od decyzji lekarza.
Zespół Heerfordta jest dość łatwy do wyleczenia, lecz nie można go ignorować. Objawy pozostawione bez opieki lekarza mogą.
Powrót do listy