Zatrucie ołowiem

Ołów jest pierwiastkiem toksycznym i wpływa na krew, układ obwodowy i ośrodkowy, nerwowy, a także autonomiczny. Zatrucie ołowiem określane jest ołowicą i jest to rzadkie schorzenie. Niesie ono jednak ze sobą spore zagrożenie, szczególnie dla małych dzieci.

Przyczyny zatrucia

Ołów to pierwiastek, który naturalnie występuje w skorupie ziemskiej. Górnictwo, produkcja paliwa oraz inne formy ludzkiej działalności spowodowały, że stał się on wszechobecny.

Ołów może gromadzić się w powietrzu, wodzie, glebie oraz żywności. Obecny jest także w niektórych kosmetykach, farbach ołowiowych, czy opakowaniach żywności konserwowych.

Może on przedostawać się do organizmu i przez dłuższy czas tam się gromadzić. Czasami jego znaczna kumulacja odbywa się w krótkim czasie. W obu tych przypadkach dochodzi do zatrucia. Do tej pory nie udało się ustalić jaka ilość ołowiu jest trująca, w związku z tym uznaje się, że każda jego ilość może być niebezpieczna.

Objawy zatrucia

Przeważnie zaraz po zatruciu nie występują żadne objawy. Nawet gdy się pojawią to ciężko jednoznacznie stwierdzić, jaka jest ich przyczyna, ponieważ takie objawy mogą występować przy wielu innych dolegliwościach.

Niepokojące symptomy to:

• wymioty,
• metaliczny posmak,
• ślinotok,
• bóle głowy i brzucha,
• rozdrażnienie i osłabienie organizmu,
• utrata orientacji i pamięci.

Później dochodzą do tego kolejne objawy zatrucia, które są już bardziej poważne:

• kolki jelitowe,
• skurcze mięśni,
• anemia,
• zaparcia,
• spowolnienie tętna
• obniżona temperatura ciała
• krwiomocz i białkomocz
  
  

Jak to wygląda u dzieci?

W przypadku dzieci zatrucie stwarza o wiele większe zagrożenie. Najbardziej szkodliwe są zatrucia u dzieci ok. 6. roku życia, ponieważ mogą wpływać na rozwój fizyczny i psychiczny.

Do pierwszych symptomów takiego zatrucia zalicza się utratę apetytu, bóle brzucha, wymioty, utratę wagi, anemię, osłabienie, czy też nawet utratę słuchu i zahamowanie wzrostu.

Dziecko może mieć problemy z koncentracją oraz z uczeniem się. Czasami może dojść nawet to zaniku umiejętności mówienia oraz zmiany zachowania.

Diagnoza

Diagnoza musi być poparta odpowiednimi badaniami. W tym celu bada się krew pod kątem składu oraz poziomu ołowiu.

Dopuszczalny poziom ołowiu we krwi u dzieci wynosi 10 µg/dL, natomiast u dorosłych od 0 do 25 µg/dL.

Pierwsza pomoc w przypadku zatrucia ołowiem

Gdy dojdzie do zatrucia drogą pokarmową podaje się węgiel leczniczy, sól glauberską oraz sprowokować wymioty. Bezzwłocznie należy wezwać lekarza.

Leczenie szpitalne to przede wszystkim dożylna lub doustna chelatacja, polegająca na wprowadzeniu do organizmu czynników wiążących metale ciężkie i usunięcie ich z organizmu.

Zaniechanie leczenia zatrucia ołowiem może doprowadzić do śmierci

Ołowica jest chorobą występującą dość rzadko. Jej skutki mogą być bardzo poważne dla organizmu. W przypadku podejrzeń zatruciem bezzwłocznie należy zgłosić się do lekarza.