Arszenik stanowi nieorganiczny związek chemiczny, który powoduje zatrucie organizmu, a w najgorszym przypadku śmierć. Arszenik nie jest powszechnie dostępny, dlatego też zatruciem zagrożone są jedynie osoby posiadające styczność z arszenikiem.
Obecnie właśnie u tej grupy osób najczęściej diagnozuje się zatrucie arszenikiem. Są to jednak sporadyczne przypadki.
Arszenik wykorzystywany był do spędzenia płodu, czyli do przeprowadzenia aborcji u kobiet. Mimo wszystko często dawał skutki uboczne, do których zalicza się przewlekłe i nierzadko śmiertelne zatrucia kobiet. Przez jego właściwości absorpcyjne stosowano go także jako tonik, który służył w leczeniu chorób skóry. Przedawkowanie arszeniku groziło przewlekłymi zatruciami.
Obecnie, wykorzystuje się go jako lek przeciwnowotworowy, głównie stosowany w leczeniu białaczki promielocytowej. Wykorzystywany był także w przemyśle szklarskim, hutnictwie i stomatologii, jako lek do zatruć zębów.
Postępowanie przy zatruciu
Z w związku z tym, że arszenik daje podobne objawy co przy zatruciu rtęcią, należy w każdym przypadku wezwać pogotowie ratunkowe. Jest to jedyna metoda, ponieważ jedynie specjalistyczne metody lekarskie mogą pomóc w odtruciu.
Arszenik przedostawać się może do organizmu także przez skórę, włosy czy paznokcie. Dlatego też do zatrucia nie musi dojść tylko i wyłącznie z powodu wypicia tej substancji.
Leczenie zatrucia arszenikiem
Zatrucie arszenikiem leczy się za pomocą 4 metod. Przeważnie stosowane jest płukanie żołądka z dodatkiem magnezji palonej. Dodatkowo można podawać antidotum metallorum Sautera.
Kolejną metodą jest leczenie objawów zaburzeń wodno-elektrolitowych, które korzystnie wpływają na obniżenie ciśnienia tętniczego i zatrucie organizmu. Niekiedy stosuje się także środki chelatujące, takie jak BAL czy DMPS. Przy niskim stopniu zatrucia arszenikiem, pacjent wraca do pełni zdrowia
Powrót do listy