Paciorkowce są przyczyną wielu chorób. Niektóre z nich nie stwarzają zagrożenia, kiedy inne mogą powodować nawet zgon. Choroby powiązane z zakażeniem paciorkowcami to między innymi zapalenie gardła, zapalenie opon mózgowo - rdzeniowych i zapalenie płuc.
Paciorkowce określane są także jako streptokoki. To rodzaj bakterii Gram - dodatnich. Obecne są w składzie flory bakteryjnej przewodu pokarmowego, układu oddechowego oraz układu moczowo - płciowego.
Mimo wszystko tylko niektóre z nich wywołują choroby, inne natomiast są nieszkodliwe. Podziały paciorkowców dokonują się wzdłuż jednej osi i w związku z tym mogą one występować w łańcuchu albo w parach.
Istnieje kilka grup paciorkowców a kryteria podziału to ich właściwości immunochemiczne i oznaczane są literami alfabetu. Dla człowieka chorobotwórcze są te, które znajdują się w grupie A, B, C, D oraz G. Najczęściej spotyka się zakażenia paciorkowcem ropnym, kałowym oraz zieleniejącym.
Sposób zakażenia
Za zakażenie paciorkowcami odpowiedzialne są wytwarzane przez nie toksyny, do których zaliczyć można streptolizyne, hialuronidaze, streptokinaze oraz hemolizyne, które mogą wywołać infekcje wielu tkanek, a poprzez to doprowadzić do ich ropnych zakażeń.
W trakcie leczenia antybiotykami pojawiają się niektóre paciorkowce, które mogą przyczyniać się do powstawania chorób, np. paciorkowiec zieleniejący, który znajduje się w jamie ustnej i paciorkowiec kałowy, który zlokalizowany jest w jelicie. Niekiedy do zakażenia dochodzi także, w sytuacji, gdy zniszczeniu ulegnie miejscowa ochrona skóry, np. podczas skaleczenia, zadrapania, ale również na zakażenie ma wpływ nadmierna wilgotność skóry, nieprawidłowe rogowacenie naskórka oraz łojotok.
Paciorkowcem łatwo można się zarazić. Bakterie mogą rozprzestrzeniać się drogą kropelkową, więc wystarczy, że chora osoba zakaszle lub kichnie. Innym razem do zakażenia może się także przyczynić spożywanie produktów mlecznych, które są niskiej jakości i są przeterminowane, a także poprzez jedzenie nieumytych owoców i warzyw.
Spożywanie w nadmiernych ilościach produktów mlecznych również oddziałuje na zakażenie paciorkowcami, ponieważ mleko wpływa niekorzystnie na krtań, narządy układu oddechowego oraz jamę ustną, które są narażone na zakażenie paciorkowcami. W związku z tym mleko może osłabić odporność oraz utrudnić usuwanie toksyn z organizmu, a to powoduje, że zwiększa się ryzyko zakażenia. Dlatego dieta powinna być zbilansowana.
Choroby spowodowane paciorkowcem
Paciorkowiec odpowiedzialny jest za powstawanie wielu chorób. Zalicza się do nich głównie zapalenie opon mózgowo - rdzeniowych, zapalenie płuc, zapalenie ucha środkowego, gardła oraz wsierdzia. Czasami powoduje także anginę ropną, zapalenie opłucnej, osierdzia, a także martwicze zapalenie powięzi, zapalenie septyczne stawów.
U niektórych osób może dojść do uogólnionego zakażenia krwi - posocznicy, czyli tzw. sepsy. Paciorkowce powodują również zakażenie dróg moczowych, ropień zęba. Inne choroby związane z zakażeniem paciorkowcami to płonica, czyli szkarlatyna oraz róża, czyli zakażenie skórne.
Leczenie zakażeń paciorkowcami
Lekiem stosowanym przy zakażeniu paciorkowcami jest najczęściej penicylina. W niektórych przypadkach stosuje się także antybiotyki cefalosporynowe. Osobom, które są uczulone bądź nadwrażliwe na penicylinę podaje się antybiotyki makrolidowe. W sytuacji, gdy doszło do zakażenia pojedynczym paciorkowcem, jest go łatwiej wyleczyć, natomiast w przypadku zakażenia kilkoma szczepami bakterii leczenie jest trudniejsze i w niektórych przypadkach może zakończyć się śmiercią.
Profilaktyka
Najskuteczniejsze w profilaktyce tego zakażenia jest wzmocnienie odporności oraz usuwanie toksyn z organizmu. By to osiągnąć, należy przede wszystkim poprawić swoją dietę, czyli uważać na to, co się je, spożywać dobrej jakości produkty spożywcze oraz produkty nieprzetworzone. Wskazane jest spędzanie czasu na świeżym powietrzu oraz usuwanie z organizmu toksyn, które go osłabiają i wpływają negatywnie na jego funkcjonowanie, a poprzez to wzmacniają pozycję bakterii, które mogą się szybko rozwinąć w stany chorobotwórcze i mogą zaatakować, gdy dochodzi do zaburzenia wewnętrznej równowagi, np. w wyniku stresu. Organizm ludzki będzie bardziej odporny na zakażenia, jeżeli będzie prawidłowo i właściwie odżywiany, a także leczony.
Powrót do listy