Do zakażenia adenowirusami dochodzi przeważnie w okresie wczesnodziecięcym. Prawie 100% dorosłych ma w swojej surowicy przeciwciała odpornościowe. Zakażenie odbywa się zazwyczaj w wyniku kontaktu bezpośredniego, drogą kropelkową lub pokarmową, głównie w szpitalach na oddziałach noworodkowych.
Pomimo tego, że infekcja występuje w każdej porze roku to chorób spowodowane przez adenowirusy, najczęściej pojawiają się zimą, wiosną i wczesnym latem.
Adenowirusy wywołują głównie choroby oczu i układu oddechowego:
zakażenia dróg oddechowych u dzieci - bardzo często nie dają one żadnych objawów, istnieje pewna zależność od wieku: w przypadku małych dzieci przeważnie występuje nieżyt nosa, zaś u starszych - zapalenie gardła
zakażenie oddechowe u rekrutów - pojawia się przeważnie w dużych zbiorowiskach ludzkich, np. w koszarach, stąd nazwa
oko stoczniowca - stanowi ono chorobę oczu, która jest przenoszona za pomocą niesterylnych narzędzi medycznych
choroby jelit - głównie u niemowląt - są to między innymi zapalenia jelit lub wgłobienie jelit
ostre zapalenia pęcherza moczowego - występują u niemowląt
zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych - także u niemowląt
Dosyć częstą chorobę stanowi ostry nieżyt górnych dróg oddechowych, któremu towarzyszy gorączka do 39°C. Czasem infekcja może przypominać krztusiec.
W przypadku dorosłych osób adenowirusy mogą odpowiadać nawet za zapalenie mięśnia sercowego, zapalenie wątroby czy krwotoczne zapalenie pęcherza.
Lekarz opiera diagnozę na podstawie przebiegu klinicznego. Wykluczyć należy zakażenie paciorkowcowe, mikroplazmatyczne oraz inne infekcje wirusowe. W celu potwierdzenia diagnozy wykonuje się testy serologiczne.
Leczenie to głównie zwalczanie objawów. W przypadku podejrzenia zakażenia u małych dzieci zaleca się podanie antybiotyków.
Powrót do listy