Wszawica polega na tworzeniu się zmian skórnych za sprawą wszy ludzkich. Wszawicę można podzielić na głowową, odzieżową i łonową. Wszy pożywiają się ludzką krwią. Przez ich ukłucie tworzą się grudki lub bąble pokrzywkowe, którym towarzyszy silny świąd.
Wszy głowowe – zajmują rejon skóry głowy, głównie część potyliczną i skroniową. Wszy mogą obejmować także skórę karku i pasa barkowego. Do głównych objawów zalicza się grudki, bąble, ślady zadrapań oraz strupy. Bardzo często dochodzi do wtórnych zakażeń ropnych. We włosach oprócz wszy znajdują się także poprzylepiane jajeczka.
W leczeniu najważniejsze jest krótkie ścięcie włosów, odpowiednie umycie głowy (najlepiej mydłem), a także wcierania nafty z oliwą lub octu sabadylowego. Zalecane jest także stosowanie maści rtęciowej.
Wszy odzieżowe – Są przyczyną powstawania na skórze śladów zadrapań, bąbli pokrzywkowych, a także grudek na tułowiu. Objawy zlokalizowane są przede wszystkim w miejscach przylegania fałdów ubrań i szwów bielizny. Długotrwała wszawica prowadzi do utworzenia się charakterystycznych brunatnych przebarwień skóry. U wielu osób pojawiają się także zmiany ropne i wypryskowe.
Leczenie oparte jest głównie na dokładnym odkażeniu bielizny i odzieży. Wskazane jest także częste kąpanie się, golenie miejsc owłosionych oraz stosowanie środków niszczących wszy. Kluczowe w zapobieganiu wszawicy jest zachowanie odpowiedniej higieny osobistej i odzieży.
Wszy łonowe – należą do najmniejszych z wymienionych wyżej, do ich przenoszenia dochodzi głównie drogą płciową. Wszy pojawiają się głównie w rejonie narządów płciowych zewnętrznych, łonowej, pachwin, ud, brzucha, pach. Niekiedy wszy mogą zająć nawet brwi i rzęsy. Głównym objawem są błękitne plamy wywołane ukłuciem wszy.
W leczeniu niezbędne jest zgolenie włosów. Zalecane jest stosowanie maści rtęciowej.
Powrót do listy