Wodogłowie

Przyczyną wodogłowia jest brak przepływu płynu mózgowo – rdzeniowego pomiędzy komorami mózgu a kanałem rdzeniowym i przestrzenią podoponową. W efekcie prowadzi to do coraz większego gromadzenia się płynu w komorach, wzrost ciśnienia płynu, a w konsekwencji zanik mózgu w następstwie uciski na tkankę mózgową.

Istnieje wiele przyczyn wodogłowia, najczęściej wymienia się przepuklinę kanału rdzeniowego. Czasami choroba może być także następstwem wady rozwojowej zaburzającej prawidłowe krążenie płynu mózgowo – rdzeniowego.

Ze względu na przyczynę wodogłowie dzieli się na:

wodogłowie niekomunikujące (hydrocephalus noncommunicans) - spowodowane przez blokadę przepływu płynu mózgowo-rdzeniowego między komorami lub uciskiem wodociągu mózgu
wodogłowie komunikujące - wywołuje je zaburzenie wchłaniania płynu mózgowo - rdzeniowego przez ziarnistości pajęczynówki (pozapalne, po przebytym krwawieniu dokomorowym, albo w zespole Arnolda-Chiariego) lub w mniejszej ilości przypadków przez nadmierne wytwarzanie płynu mózgowo-rdzeniowego

Charakterystycznym objawem dla wodogłowia u noworodków i niemowląt jest nadmierne powiększenie obwodu głowy, nieproporcjonalne do wzrostu dziecka.

Pozostałe objawy:

• rozstęp i niezrośnięte kości pokrywy czaszki
• szerokie i niezarastające ciemiączko
• opóźnienie rozwoju dziecka
• poszerzenie żył skóry głowy
• źrenice częściowo pokryte dolną powieką
• widoczna białkówka

U dzieci starczych, u których czaszka uformowała się już całkowicie, mogą wystąpić nasilające bóle głowy oraz wymioty. W skrajnych przypadkach może dojść do ucisku na pień mózgu objawiający się utratą przytomności, zaburzeniami oddychania i krążenia.

By zdiagnozować tę chorobę, należy przeprowadzić przede wszystkim badanie ultrasonograficzne (USG) głowy przez ciemię duże. Daje ono możliwość rozpoznania nawet bardzo wczesnego wodogłowia, niedającego jeszcze żadnych objawów. Poza samym USG przeprowadza się tomografię komputerową oraz rezonans magnetyczny.

Leczenie wodogłowia ma przede wszystkim za zadanie zapewnienie możliwie pełnego rozwoju dziecka. W celu przeprowadza się zabieg chirurgiczny, podczas którego tworzy się połączenie pomiędzy komorami bocznymi mózgu i prawym przedsionkiem serca lub jamą otrzewnową czy pęcherzykiem żółciowym za pomocą specjalnych drenów i zastawek. Wymuszają one przepływ płynu mózgowo-rdzeniowego z komór mózgu do serca lub jamy otrzewnej albo pęcherzyka żółciowego. Wskutek tego ciśnienie ulega zmniejszeniu, a mózg może się swobodnie rozwijać.