Wągrzyca (tasiemczyca) stanowi chorobę pasożytniczą, za której powstawanie odpowiada larwa tasiemca uzbrojonego. Za pomocą haczyków przytwierdza się on do ściany jelita cienkiego, gdzie może osiągnąć długość 4 m.
Chorobę tę określa się także mianem „cysticerkozy” i jest to schorzenie pochodzenia zwierzęcego. Występuje głównie u świń, a w przypadku człowieka do zarażenia dochodzi drogą pokarmową. Wągry mogą osadzać się w różnych narządach człowieka, powodując ich uszkodzenie.
Cysticerkoza to choroba, którą wywołuje larwa tasiemca uzbrojonego. Zarażenie tasiemcem następuje poprzez spożycie surowego lub niedogotowanego mięsa wieprzowego, zawierającego wągry tasiemca. U człowieka - w jelicie cienkim - wągry przekształcają się w swoje dojrzałe postacie.
Wydalone z kałem fragmenty ciała tasiemca zawierają jaja, którymi mogą zarazić się zwierzęta. W przypadku gdy człowiek spożyje jaja tasiemca uzbrojonego, np. wraz z żywnością, która została skażona, staje się pośrednim żywicielem.
Istnieje kilka odmian tej choroby:
- Wągrzyce oka
- Wągrzyce rdzenia kręgowego
- Wągrzyce mięśni szkieletowych i mięśnia sercowego
- Wągrzyce mózgu
Pasożyty wywołujące wągrzycę mogą lokalizować się w różnych miejscach, np. pod skórą (tworzą wtedy małe i wyczuwalne palcami zgrubienia), w mięśniach szkieletowych, mózgu, oku, a czasami także w mięśniu sercowym. Choroba przybiera najgroźniejszą postać w momencie, gdy wągry zaatakują ośrodkowy układ nerwowy.
W celach profilaktycznych nie należy spożywać niedogotowanych mięs oraz myć dokładnie warzywa, oraz owoce przed spożyciem. Surowe lub półsurowe mięso może być spożyte jedynie, gdy zostanie przebadane przez weterynarza. Dodatkowo trzeba przestrzegać zasad higieny osobistej i żywienia.
Rozpoznanie i leczenie
Można ustalić rozpoznanie choroby na podstawie badań klinicznych, radiologicznych, tomograficznych, serologicznych i badania płynu mózgowo rdzeniowego.
Zabieg chirurgiczny jest wskazany przy zlokalizowaniu się wągrów w komorach lub u podstawy mózgu, w wodogłowiu śródczaszkowym, w wągrzycy rdzenia i gałki ocznej.
Wągrzycę leczy się także farmakologicznie Prazykwantelem lub Albendazolem – stosowanie tych leków musi jednak przebiegać pod ścisłą kontrolą lekarską, gdyż mogą one wywoływać powikłania.
Powrót do listy