Włośnica, trychinoza, trichinosis, trichinellosis to ciężka choroba pasożytnicza. Za powstanie włośnicy odpowiada zarażenie włośniem krętym Trichinella spiralis. Włośnica może dawać ciężkie powikłania, do których zalicza się: zapalenie mięśnia sercowego, zapalenie płuc i zapalenie mózgu oraz kończyć się śmiercią.
Objawy włośnicy: pierwsze 4-10 dni choroby nie muszą dawać żadnych objawów, tak samo w przypadku zarażenia pojedynczym włośniem. Gdy jednak dojdzie do intensywniejszych zarażeń to przebieg choroby i jej objawy mogą być bardzo ostre i burzliwe, a nawet mogą stwarzać zagrożenia dla życia i zdrowia człowieka. Pierwszy okres zarażenia stanowi faza, w której przebywający w jelicie dojrzały pasożyt wytwarza larwy. Towarzyszy temu gorączka, mdłości i wymioty oraz zaburzenia pracy żołądka i jelit. W kolejnej fazie, występującej mniej więcej po tygodniu od zarażenia, larwy przenikają do krwiobiegu. Ta faza trwa do 2 tygodni i jest bardzo groźna dla chorego. Pojawiają się bóle mięśniowe, przy dotknięciu i ruchach, bóle głowy i bóle kości, osłabienie, wysoka gorączka i dreszcze, poty i majaczenie. Pojawia się obrzęk twarzy (szczególnie powiek) oraz zaburzenia żołądka i jelit. Czasem pojawiają się alergiczne wykwity skóry oraz zwiększenie liczby eozynofilów we krwi obwodowej. Czasami okres wędrówki larw przedłuża się nawet do 7 tygodni - tak długo samice pasożyta żyją w jelitach i wytwarzają larwy.
W trzeciej fazie larwy zagnieżdżają się i otorbiają w mięśniach, tworząc tzw. wągry. Występują wtedy silne bóle mięśni, przypominające bóle reumatyczne. Wokół wągrów tworzą się nacieki zapalne. W ciągu 3 lat otoczka larw ulega zwapnieniu. W ten sposób żywe larwy mogą przetrwać w organizmie człowieka nawet przez 20-40 lat, potem giną.
Leczenie w szpitalu. Bardzo ważne jest wczesne zgłoszenie się do lekarza i natychmiastowe rozpoznanie i wdrożenie odpowiedniej terapii. Pozwoli to na złagodzenie objawów oraz skutków choroby. Podaje się leki: mebendazol i albendazol.
To jak często dochodzi do zakażenia wśród ludzi, uzależnione jest przede wszystkim od dokładności kontrolowania wszelkiego mięsa spożywanego przez ludzi (w rzeźniach, w indywidualnych gospodarstwach, mięsa pochodzącego z polowania itp.). Kontrola polega na badaniu mikroskopowym mięsa na obecność otorbionych larw.
Powrót do listy