Trądzik neuropatyczny określany także mianem trądziku przeczosowego, neurogennego lub acne excoriée, to schorzenie, które dotyczy przede wszystkim osób, nałogowo rozdrapujących i próbujących wyciskać wszelkiego rodzaju zmiany pojawiające się na ich skórze (takie jak krostki, zaskórniki, czy grudki).
Grupa ryzyka
Z tym rodzajem dolegliwości borykają się przede wszystkim młode, znerwicowane i chorobliwie dążące do perfekcji, kobiety. Bardzo często dokonują one samookaleczenia się i posiadają niską samoocenę.
W przypadku osób z takimi problemami największą satysfakcję znajdują w procesie wyciskania. Z drugiej strony pojawia się u nich wstyd i złość na swoje zachowanie.
Wyciskanie staje się w ich przypadku nałogiem, z którego nie potrafią zrezygnować. Skutkiem tego skóra na twarzy, ramion, pleców, czy dekoltu wygląda dużo gorzej, niż przed osobliwym “zabiegiem”.
Rozdrapywanie może doprowadzić do jeszcze poważniejszych chorób skóry. Trądzik neuropatyczny towarzyszy wielokrotnie zaburzeniom innego rodzaju np. depresji.
Leczenie trądziku neuropatycznego
Pacjenci dotknięci tym schorzeniem powinni równocześnie skorzystać z leczenia dermatologicznego (polegającego najczęściej na przyjmowaniu antybiotyków) oraz psychologicznego (w ciężkich przypadkach nawet psychiatrycznemu).
Potrądzikowych blizn i przebarwień możemy pozbyć się w gabinetach kosmetycznych. W przypadku pierwszych niezbędne jest zastosowanie laserów frakcyjnych, mikro-nakłuwań lub wypełniania kwasem hialuronowym. Na drugie skuteczne okazują się peelingi chemiczne (m.in. kwasem glikolowym, azelainowym, TCA i ferulowym).
Powrót do listy