Szkarlatyna określana także mianem płonicy stanowi chorobę zakaźną, która występuje u dzieci. W obecnych czasach spotykana jest dosyć rzadko, ale jeśli już dojdzie do zachorowania, to przeważnie jest to przełom jesieni i zimy. Za wywoływanie tej choroby odpowiedzialne są paciorkowce z grupy A.
Bakterie te wytwarzają enzymy, m.in. toksyny erytrogenne, które przyczyniają się do powstawania zmian skórnych. Do zakażenia szkarlatyną dochodzi poprzez kontakt z nosicielem paciorkowca, następuje to jednak tylko u takich osób, które są wrażliwe na toksyny tej bakterii. Inną metodą zachorowania jest zakażenie pośrednie, wynikające ze styczności z przedmiotami, które mają na sobie paciorkowca, np. z pościelą, zabawkami itp. Czasami przyczyna znajdować się może w pożywieniu, najczęściej jest to mleko i jego przetwory, także jajka.
W przebiegu choroby działają trzy różne czynniki chorobotwórcze. Są to: paciorkowiec - obecny w jamie nosowo-gardłowej, który może być przeniesiony przez krew do dalszych narządów, dając tam ogniska zakażenia; jad wydzielany przez bakterię, powodujący zespół objawów toksycznych (wysypka, gorączka, wymioty, ogólne osłabienie); zaburzenia immunologiczne występujące w późnym okresie płonicy (gorączka reumatyczna, ostre kłębuszkowe zapalenie nerek).
Dla tej choroby specyficznym objawem jest wystąpienie nagłej gorączki, której towarzyszą bóle brzucha i głowy oraz wymioty. Po podwyższeniu temperatury pojawia się wysypka rumieniowa, która pokrywa całe ciało poza nosem i okolicą ust. Drobnoplamista wysypka najbardziej dostrzegalna jest na piersiach, brzuchu i pośladkach. Język, który wstępnie był pokryty białym nalotem, staje się stopniowo malinowy, następuje również powiększenie brodawek smakowych. Wysypka utrzymuje się w okolicach dwóch tygodni, potem następuje jej zanikanie poprzez łuszczenie się skóry.
Powrót do listy